ทุ่งข้าวโพดโดดเด่นเห็นกว้างไกล เหลืองสุกใสในหุบเขาเคยเฝ้าฝัน ฉันเหม่อมองจ้องไปได้ทุกวัน งามเฉิดฉันตะวันต้องส่องลงมา นกกระเรียนเวียนลงตรงชายทุ่ง ต่างตัวยุ่งมุ่งถิ่นกินภักษา เมล็ดข้าวคราวหล่นปนดินมา โภชนาหาง่ายสอดส่ายเพลิน วัวรุ่นสาวคราวแม่ชะแง้มอง เหมือนเรียกร้องจ้องใส่ให้ฉันเขิน คงอิจฉาปักษานกวิหคเกิน แล้วรีบเดินเพลินทุ่งมุ่งจากมา ทุ่งสีทองมองไปให้คิดถึง ฉันคะนึงถึงเมืองไทยใคร่มาหา แต่หน้าที่มีให้ต้องไกลตา สู่อเมริกาลาลับยากกลับคืน
นกตะวัน 1 ต.ค. 2546 07:32 น. - ID 39676 
7138
3
0
1 ตุลาคม 2546 09:41 น. - comment id 171217
พี่นกคนดี.. พุดรักงานทุกชิ้นของพี่รักและรักรักรัก พุด..ชื่นฉ่ำใจที่ได้อ่านงานพี่..แม้บางครั้งไม่ได้คอมเม้นท์นะคะ สัญญานะคะ..ไม่หายไปไหนนะ พุดจะตามอ่านเมื่อมีเวลา.. นาทีนี้หัวใจพุดลอยล่องไปในหนังเรื่องGONE WIND..THE WIND..แล้วค่ะ วิมานลอย..ที่แสนงดงามตราตรึงในความทรงจำที่หวานหอม... พุด..จินตนาการตาม..ไปในทุ่งกว้างละลิบลิ่ว ที่รวงข้าวโพดเหลืองละออกำลังหยอกล้อสายลม ระเริงไหว..เห็นนางเอกใส่หมวกปีกกว้าง เดินเดียวดาย..ให้ผมปลิวสยายไปเบื้องหลัง และใกล้ๆกันมีลำธารสายเล็กๆมีหินระเกะระกะมากมาย ให้นางเอกนั่งห้อยเท้ามองดอกจิกหว่านดอกหวานพร่างพรมค่ะ
1 ตุลาคม 2546 21:44 น. - comment id 171323
เป็นกลอนที่ไพเราะมากเลยค่ะ คิดว่าเพื่อนคุณนกตะวันพอได้อ่านงานนี้แล้วคงชอบและคิดถึงประเทศไทยนะค่ะ
2 ตุลาคม 2546 01:22 น. - comment id 171434
ทุ่งข้าวโพดโดดเด่นเป็นสีทอง ยิ่งเพ่งมองยิ่งชวนให้สรวลสันต์ ฝักที่แก่ฟันหลอล้อหลอกกัน เพราะนกนั้นจิกกินสิ้นฟันฟาง สวัสดีค่ะคุณนกตะวัน ..มาแอบดูคนที่ชอบแอบดูนกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
