๏ ครากอดกุมนุ่มเนื้อ..............เนียนนวล เพียงแผ่วผึ่งผายจวน...............ซ่านซ้อน อุทรเคลื่อนหวิวรวน.................รัวร่อน อกคั่งละหลั่งร้อน.....................เร่าเร้าถวิลหา ๚ ๏ บุปผายามดอกแย้ม.............สีสัน บานแอร่มเผยอวดพรรณ.........หยาดเยิ้ม หอมจรุงกรุ่นกลิ่นอัน..............ยวนยั่ว ภมรย่อมไหวเคลิบเคลิ้ม..........ซ่านซ้องรสหวาน ๚ ๏ คืบคลานเล็มคลุกเคล้า........เสาวรส เกลือกร่างคละคลึงบด.............กลีบง้ำ เบียดแทรกสอดกายลด...........เลี้ยวแหวก ดูดดื่มกำซาบน้ำ....................หลั่งเลี้ยงเผดียงไหว ๚ ๏ หทัยดุจละลิ่วห้วง................สูงโพยม หวิววาบปลาบถาโถม...............ร่วงคว้าง โลกยามซ่านลามโลม..............ลนร่าง คำย่อมยากเคียงค้าง................คู่คล้อยจินตนา ๚ะ๛
อัลมิตรา 27 ก.ย. 2546 12:22 น. - ID 39490 
1487
6
0
27 กันยายน 2546 16:27 น. - comment id 170420
กลิ่นผกาลอยมาให้หอมกรุ่น หอมละมุนให้ภมรร่อนมาหา กลิ่นเจ้าหอมเมื่อได้ตอมหอมผกา ถึงแม้นว่าชีวาอาจมลาย ขอบินเย้าเคล้าเคลียและเลียรอบ ภมรชอบแม้จะบอบช้ำไม่หาย จะคอยเฝ้าเคล้าเคลียมิห่างกาย อันตรายใดใดก็ไม่กลัว หลงทั้งกลิ่นหลงทั้งสีมีใจภักดิ์ แม้นปีกหักยังรักปักในหัว ผกาเจ้าทำให้เรามินึกกลัว จึงมายั่วหยอกเจ้าเฝ้ามาแล....
27 กันยายน 2546 17:08 น. - comment id 170423
อิม..น้องรัก ขอยกนิ้วโป้งให้เลยค่ะ แบบว่า..ไม่สามารถอธิบายถึงความงามล้ำลึกดิ่งด่ำกำซาบทรวงได้เทียมอรรรสบทกวีงามล้ำนี้เท่าเทียมทานไหว.. พี่พุด..ชื่นชมมากค่ะ และฝากถึงพระจันทร์หวานนะคะที่ตั้งชื่อราวเรื่องนึงที่พุดพัดชาเขียนไว้นานมา เลยพลอยพาให้รักทั้งที่ยังไม่เห็นตัว.. ยิ่งมาอ่านบทกวีตอบ..ยิ่งบอกได้เลยว่าพระจันทร์ดวงนี้นอกจากจะหวานแล้วคงละเมียดละมุนเป็นยิ่งนักนะคะ รักทั้งคู่ค่ะ..
27 กันยายน 2546 18:53 น. - comment id 170454
โอ้โห อาจารณ์เรา ดอกไม้สวยมากครับ
27 กันยายน 2546 22:59 น. - comment id 170486
ผมว่าคุณบรรยายบทอัศจรรย์ได้น่าทึ่งมากครับ (ชมซักหน่อย) บรรยายได้อรรถรส ให้เข้าถึงบรรยากาศนั้นได้อย่างดงามไม่น่าเกลียดครับ ผมว่าผู้ชายแมลงผึ้ง ผู้หญิงดอกไม้ เป็นคำเปรียบเปรยกัน แบบว่าหญิงคู่กับชายมากกว่าครับ ก็คงไม่มีดอกไม้ดอกไหนบานอ้าไว้ ให้ผึ้งเข้าไปขย้ำเล่นอย่างไม่เต็มใจ หรอกครับ แต่ผมมองไปแล้วที่รูปไม่เห็นมีแมลงภู่ซักตัวเลยครับ
27 กันยายน 2546 23:21 น. - comment id 170495
ตอบพี่พุด.... หวานใดเล่า จะเท่าคำชมพี่ ในวจี ที่มีให้ พระจันทร์หวาน ขอขอบคุณในคำอุ่นละมุนนาน มันซาบซ่านสนานจิตคิดขอบคุณ ....ขอขอบคุณพี่พุดพัดชา........แม้ไม่เคยคุยกัน....แต่มีความรู้สึกเช่นกันว่าพี่พุดพัดชานั้นมีความนุ่มนวลในความคิดและอารมณ์เหมือนกัน......ขอบคุณอีกครั้งครับ และต้องขออนุญาต...คุณอัลมิตรา...ที่ใช้ห้องนี้ขอบคุณคุณพุดพัดชาด้วยครับ
28 กันยายน 2546 03:19 น. - comment id 170565
หมู่ภมรกับพฤกษานั้นคู่กัน เหมือนเธอฉันคู่กันไม่ไปไหน หมู่ภมรกับพฤกษานานาไพร เป็นของคู่ที่สดใสในโลกมี **เป็นกลอนที่ไพเราะมากเลยค่ะ***
28 กันยายน 2546 07:48 น. - comment id 170578
ด้วยเห็นสีสรวลสันต์ดั่งบันเทิง ผึ้งจึงเหลิงหลงเข้าเคล้าผสม ต่างได้ทำหน้าที่แห่งอารมณ์ เมล็ดได้ผึ้งช่วย้ผสมชมหวานละออง
28 กันยายน 2546 21:52 น. - comment id 170691
คุณพระจันทร์หวาน ..คุณพุดพัดชา..หว่ออ้ายหนี่ ..คุณผู้หญิงไร้เงา ..คุณทิกิ .. ขอบคุณมากมายค่ะ คุณชัยชนะ .. ค่ะ โคลงที่เขียนนี้คือบทอัศจรรย์ที่นำการเปรียบเทียบโดยสื่อที่เป็นผกาและผึ้ง ค่ะ ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
