กลางกระแสวายุที่ลุไล่ กระพือใจตามแรงแห่งลมหวน ใจไม่แกร่งซัดส่ายและเซซวน ทิ้งขบวนคุณงามยามรวนเร เห่เอ๋ยเห่..ดวงใจในพายุ มิอาจลุสำเร็จเพราะหันเห ไม่สงบจบสายกรายเกเร ดุจดังเปลโยกย้ายส่ายตามแรง ปลูกศรัทธาถ่วงใจให้แน่นหนัก และจงรักธรรมไว้อย่าหน่ายแหนง ลมกรรโชกโกรกฟ้ามากล้าแรง จะแสดงความสงบจบวุ่นวาย
18 กันยายน 2546 11:33 น. - comment id 168773
..ทำนองใช้ความสงบสยบเหตุการณ์..ใช่เปล่าครับ
18 กันยายน 2546 12:57 น. - comment id 168784
คนเขาถ่า ว่าถากถาง กางยิ้มไว้ เหมือนโยนหิน ใส่น้ำ ถลำหาย มีอภัย ให้กัน อย่าทำลาย เรื่องเลวร้าย คงจบ สงบลง
18 กันยายน 2546 15:36 น. - comment id 168846
วุ่นวายเสียงขับขาน ฝืนกลืนกล้ำฟังเสียงใด อลอึงระบึงไกล สงบใจสยบมาร
18 กันยายน 2546 20:24 น. - comment id 168863
@....ผีขี้เมา... ใช่แล้วค่ะ .. สำนวนนี้มิใช่ใช้เฉพาะภาพยนต์จีนกำลังภายในนะคะ แต่เป็นความจริงแห่งสติและปัญญาในการครองตนค่ะ
18 กันยายน 2546 20:31 น. - comment id 168864
@...ชัยชนะ... ไม่อาจห้ามปากใครไม่ให้ด่า อาจเพียงห้ามวาจาตนเองได้ รักสงบจบสิ้นอันตราย ใครวุ่นวายก็ช่างเขาเราสำรวม ขอบคุณที่แวะมาค่ะ..แต่ว่าถูกใครตำหนิ(ด่าปมาก่อนหน้านี้หรือเปล่าค่ะ แจมแบบมีสาเหตุอย่างไรก็ไม่ทราบเนอะ..
18 กันยายน 2546 20:34 น. - comment id 168865
@....น้องจ๋า... กลางกระแสกิเลสเหตุเศร้าหมอง ดุจดังคลองน้ำวนที่ชลเชี่ยว ต้องสงบจิตใจให้ปราดเปรียว และรู้เลี้ยวหลบคลื่นตื่นจากมาร สวัสดีค่ะน้องจ๋า..ดีใจจังที่แวะมา
19 กันยายน 2546 01:47 น. - comment id 168967
มีกิเลสเป็นกระแสที่ยั่วยุ ให้เกิดความมุทะลุและหวั่นไหว มีกิเลสเป็นทางทำร้ายใจ ให้เข้าใกล้อบายมุขเป็นทุกวัน ***กลอนบทนี้สอนใจดีจังเลยค่ะ***
19 กันยายน 2546 09:24 น. - comment id 169017
พี่ดอกแก้วคะ...ลึกซึ้งมากค่ะ...วาพราวขอชื่นชมจากใจ
19 กันยายน 2546 23:55 น. - comment id 169190
@...ผู้หญิงไร้เงา... เขียนให้ดูอารมณ์ที่โหมจิต ความเป็นพิษเป็นภัยที่ไร้ค่า แต่หากฝึกฝนใจในปัญญา จะนิ่งได้ทุกเวลาที่มีภัย ขอบคุณนะคะน้องตูน...คนที่ร่ำรวยความสุขจนน่าอิจฉา
19 กันยายน 2546 23:56 น. - comment id 169191
@...วาพราว.... ขอบคุณมากนะคะวาพราว ที่ติดตามอ่านงานของพี่ เข้าไปอ่านงานของวาพราวอยู่เรื่อยๆค่ะ แต่ไม่ได้โพสต์ แล้วจะไปแอบอ่านอีกนะคะ