มองทุ่งกว้างว้างเวิ้งไร้เพิงพัก คงคิดหนักพืชผักใดไม่มีเห็น ทั้งแสงแดดแผดร้อนรอนลำเค็ญ ล้วนแลเห็นเป็นหญ้าคาดาษดาไกล หากบุกป่าฝ่าไปไร้หนทาง แม้เดินขวางกลางทุ่งอาจมุ่งได้ แต่ใบคาหนาคมทับถมไป บาดเฉือนได้ให้เลือดออกไม่หลอกแน่ แต่รากหญ้าคานี้มีคุณค่า ใช้ปรุงยามาช้านานสมานแผล ใบเป็นตับเรียงสลับไปมุงได้แน่ หลังคาแท้แต่เดิมต่อเติมเรือน ยามมีดอกออกเกลื่อนพลิ้วเคลื่อนไหว กลางลมไกวแดดใสส่องต้องเป็นเพื่อน ทุ่งหญ้าคาน่ามองลองมาเยือน สวยย้ำเตือนไม่เลือนลาคราได้ยล