เหนือดอกไม้ในสวนล้วนผีเสื้อ มิเคยเบื่อเมื่อเห็นเป็นต้องจ้อง ยามเขาผินบินไปชวนให้มอง ใต้แดดส่องต้องปีกใสใยสวยจัง หรือดอกไม้ให้น้ำหวานเขาทานนั้น มีสีสันอันอร่ามงามสะพรั่ง เขาจึงมีปีกสีใสใครกล้าชัง เห็นแทบคลั่งดั่งสาวคราวแต่งดี แต่หากเอาปีกเขานั้นพลันส่องดู เพ่งพิศรู้ดูเห็นเป็นเกล็ดสี เรียงร้อยชิดสนิทนักสลักดี เก็จมณีสีระยับจับนัยน์ตา ดั่งจิตรกรรมทำไว้ฝากให้เขา บนปีกเบาบางใสใส่ลายผ้า ใครได้เห็นเป็นคุณบุญสายตา งามคุณค่าไม่น่าเชื่อผีเสื้อเอย