โกมุทีสี่เหล่าไท้...................ท่านสอน บ้างอยู่ปริ่มชโลทร...............ท่าน้ำ บ้างอยู่ ณ สาคร...................เปื้อนเปือก..ตมเอย มัตสยาหาร, ช้ำ-...................ชอกแพ้พิพิธภัย มนุษย์มนัสคล้าย..................สโรชา อันเนื่องแนบในธา-..............ริศนั้น ใจสูงจึ่งธรรมา-.....................ทิตย์ส่อง..ซาบเอย ใจต่ำกรรมกีดกั้น..................เกาะเกี้ยวกลางสนาน ก้านบัวบอกตื้นลึก.................แหล่งชล เธียร รึ ทาส เพราะผล.........พูดอ้าง น้ำนิ่งย่อมใสจน.....................ปานกระจก น้ำขุ่นวน เคว้งคว้าง..............เฉกผู้ผยองธรรม ทุกคำโคลงใช่เย้ย....................หยันใคร อย่าพินิจผิดใจ........................จาปจ้วง จงวิเคราะห์เหมาะนัย..........เนื้อทิพ..สารนา พุทธะดำรัสท้วง-......................ทักไว้นานสมัย
11 กันยายน 2546 20:34 น. - comment id 167031
อืมมมม
11 กันยายน 2546 21:01 น. - comment id 167043
ต้องเอาแว่นขยายส่องดอกบัว..
11 กันยายน 2546 23:29 น. - comment id 167144
มาชมบัวค่ะ
12 กันยายน 2546 13:59 น. - comment id 167272
ก้านบัวบอกตื้นลึก.................แหล่งชล เธียร รึ ทาส เพราะผล.........พูดอ้าง น้ำนิ่งย่อมใสจน.....................ปานกระจก น้ำขุ่นวน เคว้งคว้าง..............เฉกผู้ผยองธรรม ชอบท่อนนี้มากเลยค่ะ ให้แง่คิดดีมาก ๆ เลย
12 กันยายน 2546 18:00 น. - comment id 167351
:-1