บัวบัวบัวบัว

กวินทรากร


โกมุทีสี่เหล่าไท้...................ท่านสอน
บ้างอยู่ปริ่มชโลทร...............ท่าน้ำ
บ้างอยู่ ณ สาคร...................เปื้อนเปือก..ตมเอย
มัตสยาหาร, ช้ำ-...................ชอกแพ้พิพิธภัย
มนุษย์มนัสคล้าย..................สโรชา
อันเนื่องแนบในธา-..............ริศนั้น
ใจสูงจึ่งธรรมา-.....................ทิตย์ส่อง..ซาบเอย
ใจต่ำกรรมกีดกั้น..................เกาะเกี้ยวกลางสนาน
ก้านบัวบอกตื้นลึก.................แหล่งชล
เธียร  รึ ทาส เพราะผล.........พูดอ้าง
น้ำนิ่งย่อมใสจน.....................ปานกระจก
น้ำขุ่นวน เคว้งคว้าง..............เฉกผู้ผยองธรรม
ทุกคำโคลงใช่เย้ย....................หยันใคร
อย่าพินิจผิดใจ........................จาปจ้วง
จงวิเคราะห์เหมาะนัย..........เนื้อทิพ..สารนา
พุทธะดำรัสท้วง-......................ทักไว้นานสมัย				
comments powered by Disqus
  • เวทย์

    11 กันยายน 2546 20:34 น. - comment id 167031

    อืมมมม
  • อัลมิตรา

    11 กันยายน 2546 21:01 น. - comment id 167043

    ต้องเอาแว่นขยายส่องดอกบัว..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กันยายน 2546 23:29 น. - comment id 167144

    มาชมบัวค่ะ
  • ข้าวปล้อง

    12 กันยายน 2546 13:59 น. - comment id 167272

    ก้านบัวบอกตื้นลึก.................แหล่งชล
    เธียร  รึ ทาส เพราะผล.........พูดอ้าง
    น้ำนิ่งย่อมใสจน.....................ปานกระจก
    น้ำขุ่นวน เคว้งคว้าง..............เฉกผู้ผยองธรรม
    
    
    ชอบท่อนนี้มากเลยค่ะ ให้แง่คิดดีมาก ๆ เลย
  • ตะเอ๋า

    12 กันยายน 2546 18:00 น. - comment id 167351

    :-1

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน