ยังคงมีสีเขียวที่เรียวใบ ยามลมไล้ยังระบัดพัดอ่อนหวาน ดอกยังพลิ้วปลิวแปลงแสดงการณ์ ที่ขับขานเพลงไพรในสายลม ใบกลีบบางพร่างลงตรงพื้นหล้า เป็นดั่งพรมบุษบาแสนงามสม ดุจภาพศิลป์จินต์กวีที่ชวนชม ยามหมองตรมกลับฟื้นตื่นชีวี ที่เบื้องหลังอาจยังความหม่นเศร้า จงผินเงาปรับใจไม่หมองศรี ในเส้นทางยังมีช่วงที่แสนดี แม้บางช่วงอาจมีความกันดาร เหมือนผืนฟ้าคราวันพลันเฉิดแสง ต้องสิ้นแรงราตรีคลี่สืบสาน มีช่วงต่อก่อสุขและทุกข์ราญ แล้วก็ผ่านพ้นไปไม่ไยดี เมื่อยังมีสีฟ้ามาปรากฏ จงอย่าหมดกำลังใจและถอยหนี เมื่อยังเห็นสีเขียวเรียวขจี จงอย่ามีความท้อต่อทุกข์ภัย ไพรยังชุ่มคลุมดินในถิ่นนี้ ดุจไมตรีรินอาบให้วาบไหว รอยยิ้มมิตรร่วมทางสู่เส้นชัย ซับน้ำตาที่ไหลระหว่างทาง
พี่ดอกแก้ว 11 ก.ย. 2546 06:20 น. - ID 38829 
815
8
0
11 กันยายน 2546 06:35 น. - comment id 166876
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6193 ชะตาชีวิต เพลงพระราชนิพนธ์ : : Key C นกน้อยคล้อยบินมาเดียวดาย คิดคิดมิวายกังวลให้หม่นฤทัยหมอง ขาดมวลมิตรไร้คนสนิทคู่เคียงครอง หลงไหลหมายปองคนปรานี ขาดเรือนแหล่งพักพำนักนอน ขาดญาติบิดรและน้องพี่ บาปกรรมคงมี จำทนระทม ท้องฟ้าสายัณห์ตะวันเลือน แสงลับนับวันจะเตือนให้ใจต้องขื่นขม หากเย็นลงฟ้าคงยิ่งมืดยิ่งตรอมตรม ชีวิตระทมเพราะรอมา จวบจันทร์แจ่มฟ้านภาผ่อง เฝ้ามองให้เดือนชุบวิญญา สักวันบุญมา ชะตาคงดี นกน้อยคล้อยบินมาเดียวดาย คิดคิดมิวายกังวลให้หม่นฤทัยหมอง ขาดมวลมิตรไร้คนสนิทคู่เคียงครอง หลงไหลหมายปองคนปรานี ขาดเรือนแหล่งพักพำนักนอน ขาดญาติบิดรและน้องพี่ บาปกรรมคงมี จำทนระทม ท้องฟ้าสายัณห์ตะวันเลือน แสงลับนับวันจะเตือนให้ใจต้องขื่นขม หากเย็นลงฟ้าคงยิ่งมืดยิ่งตรอมตรม ชีวิตระทมเพราะรอมา จวบจันทร์แจ่มฟ้านภาผ่อง เฝ้ามองให้เดือนชุบวิญญา สักวันบุญมา ชะตาคงดี... .******* http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6196 รัก เพลงพระราชนิพนธ์ : : Key Eb รักทะเล อันกว้าง ใหญ่ไพศาล รักท้องฟ้า โอฬาร สีสดใส รักท้องทุ่ง ท้องนา ดั่งดวงใจ รักป่าเขา ลำเนาไพร แสนสุนทร รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ
11 กันยายน 2546 08:11 น. - comment id 166890
ความสมดุล เพิ่มพูนจิต คิดสดใส ทุกข์แล้วได้ ในความสุข ซุกอกอุ่น ยามเรื่องร้าย มากมายเพื่อน เตือนค้ำจุน ขอขอบคุณ มิตรภาพ ตราบฟ้าดิน
11 กันยายน 2546 10:57 น. - comment id 166919
ธรรมชาตก่อเกื้อเอื้ออาทร ผู้แรมรอนรายทางอ้างว้างฝัน ชีวภาพชีวจิตมิตรสัมพันธ์ เป็นพลังสานต่อก่อชีวิต ร่วมแสดงมโหรีที่ปลางป่า สานวิญญาให้งามตามลิขิต ไม่บิดเบือนเพ้อฝันนำนิมิต เข้าสถิตย์อยู่สง่ากลางป่าดง ธรรมนิเวศน์เขตไพรพฤกษ์ที่เคยได้สัมผัสนั้นทำให้ดับร้อนผ่อนคลายลงทุกครั้งเสมอไปประสบการณ์จริงๆ ที่ได้พานพบทำให้เรารู้รักและรู้ค่าในงามนั้น ได้อย่างถ่องแท้
11 กันยายน 2546 12:18 น. - comment id 166954
ในไพรวัลย์ป่าเขาสงบนึก จักตรองตรึกกระทำนำแถลง ให้บรรลุทางธรรมบรรเจิดแจ้ง ยังคงแสงตะวันให้นำพา
11 กันยายน 2546 22:11 น. - comment id 167078
ความอุดมชุมชื้นบนพื้นหญ้า ทำให้ดูมีชีวาน่าสดใส เปรียบเหมือนดั่งคนที่มีกำลังใจ ทำอะไรก็สุขสดใสในทุกวัน ***แต่งได้ดีนะค่ะ ภาพก็สวยจังเลย ชอบภาพนี้มากเลยค่ะ***
11 กันยายน 2546 22:22 น. - comment id 167089
@...น้องพุดคะ... ขอบคุณมากค่ะที่นำ ...เพลงไพเราะและมีความหมายที่งดงามสูงค่า ..มาฝากกัน ..ชอบทุกเพลงเลยค่ะ
11 กันยายน 2546 22:28 น. - comment id 167094
@...ชัยชนะ... ชีวิตมีทุกข์สุขที่คลุกเคล้า มีดีร้ายแสงเงามืดเจิดจ้า และรอยยิ้มเอิบอาบคราบน้ำตา มีน้ำใจวาจาทั้งเท็จจริง ฉากนี้คือความสมดุลของชีวิตทั้งหลายนะคะ
11 กันยายน 2546 22:34 น. - comment id 167099
@...บุรุษแห่งสายน้ำ... ธรรมชาติประกาศยุติธรรม ให้น้อมนำมาชำแรกแทรกคำถาม ทั้งด้านดีด้านร้ายในทุกยาม คือสมดุลคุ้นตามเหตุแห่งธรรม ..บทสรุปแห่งธรรมนิเวศน์ไพเราะมากค่ะ ขอบคุณเสมอกับการมาเยือนและกำลังใจที่มอบให้..ค่ะ
11 กันยายน 2546 22:36 น. - comment id 167101
@...น้องจ๋า.. ในปางป่าพาสงบจบบัญญัติ ที่พึงรัดระหว่างคนบนโลกนี้ พ้นจากการเปรียบเทียบเหยียบฤดี กลับมามองตรงที่หัวใจตน ขอบคุณมากค่ะน้องจ๋า..แวะมาเสมอเลย
11 กันยายน 2546 22:40 น. - comment id 167104
@...ผู้หญิงไร้เงา.. เพราะมีมิตรจิตใสไร้ปัญหา และหลั่งไหลวาจามาเยือนเหย้า ทำให้ใจสว่างไม่พร่างเงา เห็นคุณค่ามิตรแห่งเรานั้นมากมาย คือน้องตูน และทุกๆท่านที่นี่ไงคะ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เสมอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
