ริมนทีมีมนต์ขลังดั่งภาพวาด ดารดาษเขียวขจีสีพฤกษา สะท้อนเงาในงามจับตา สายลมพัดแผ่วมาช่างสุขใจ เรือลำน้อยลอยเลื่อนจากเรือนแพ หมายมุ่งแท้สู่หมู่ไม้ที่สดใส คลื่นเล็กเล็กพลิ้วระลอกชลาลัย ธรรมชาติงามจับใจในอรุณ หมู่เถาวัลย์พันเกี่ยวเหนี่ยวกิ่งไม้ ม่านแห่งไทรโบกสะบัดพัดไออุ่น จิตรกรรมธรรมชาติช่างละมุน กล่อมใจให้เห็นคุณของพงไพร เลาะริมฝั่งยังแมกหมายที่หมายตา พากันเหนี่ยวกิ่งพฤกษาทรงกายไว้ ปีนป่ายตามกิ่งก้านอย่างว่องไว เสียงหัวเราะสดใสและเบิกบาน สู่ยอดไม้เสียงใสใสเจรจา ชวนกันชมท้องธาราสนุกสนาน เห็นเรือนแพที่ผูกไว้ในสายธาร ดุจเรือนชานวิมานสรวงล่วงแดนดิน ครายามสายแสงแดดกรายให้ร้อนรุ่ม จากยอดไม้มารวมกลุ่มเหนือสายสินธุ์ ลงเรือน้อยเพื่อคืนสู่วิมานดิน เร่งฝีพายกันจนสิ้นทุกผู้คน จ้วงไม้พาย วาดลงไป ในผืนน้ำ อนิจจา เรือเพลี่ยงพล้ำ เริ่มสับสน ไปตามแรง แห่งความเชี่ยว ของสายชล ลำน้ำวน เรือหมุนคว้าง กลางนที เสียงตะโกน ลั่นไป ที่ชายฝั่ง ให้ระวัง อันตราย ให้รีบหนี เขาเปิดเขื่อน ปลดปล่อย สายวารี กระแสเชี่ยวไหลปรี่ ทะลักมา เรือลำน้อยค่อยค่อยจมกระแสสินธุ์ ต่างแหวกว่ายหาแผ่นดินต่างไขว่คว้า ยึดเหนี่ยวกิ่งกอไม้ริมธารา ไม่นำพาต่อเรียวหนามตามเกี่ยวกาย เกือบจะทิ้งชีวิตไว้ในสายน้ำ ความงดงามในยามเช้าสิ้นสลาย เหลือแต่ริ้วรอยแผลตามร่างกาย กับนาทีเป็นตายให้จดจำ
พี่ดอกแก้ว 2 ก.ย. 2546 13:48 น. - ID 38537 
1009
6
0
2 กันยายน 2546 20:44 น. - comment id 164868
สายน้ำมิอาจหวนกลับ ดาวเลื่อนลับสู่ห้วงหน ดั่งความคิดในใจฅน เคยวกวนผ่านแล้วมิอาจแก้ไข
2 กันยายน 2546 22:29 น. - comment id 164946
@..น้องจ๋า... ความวกวนพ้นผ่าน จะถึงกาลสดใส ผ่านแล้วผ่านไป เริ่มต้นใหม่ได้ทุกคราว ไพเราะและมีความหมายมากค่ะน้องจ๋า ขอบคุณนะคะที่มาอยู่เป็นเพื่อนกัน
2 กันยายน 2546 22:40 น. - comment id 164956
ว่ายเข้าฝั่ง ตั้งหลัก สะบักสะบอม จำต้องยอม ทิ้งข้าวของ นองน้ำเจิ่ง ต่างพัดไป ไม่เจอะ กระเซอะกระเซิง กระเจิดกระเจิง ไปอยู่ยั้ง ริมฝั่งใด
2 กันยายน 2546 22:48 น. - comment id 164960
@....ชัยชนะ... เมื่อพบภัยไหลหลากลำบากนัก จะตั้งหลักเตรียมตัวทันที่ไหน ได้แต่ทำตามเหตุการณ์ที่ผ่านไป รักษาชีพเอาไว้..นั่นแหละดี ...บรรยากาศอย่างนี้ผุ้ที่ประสบเท่านั้นจึงจะรู้ค่ะว่า ..คำว่าเพียงเสี้ยววินาทีนั้นมีความหมายอย่างไร .... คิดๆไปก็สงสารผู้ที่ประสบอุทกภัยนะคะ
3 กันยายน 2546 00:16 น. - comment id 165021
ธรรมชาติสดสวยด้วยสีสรร ทำให้ฉันสุขสดใสหาใดเหมือน ธรรมชาติมาทำโทษโหดเหลือเกิน ที่ทำให้ฉันต้องเผชิญกับน้ำกลางสายชล ***กำลังหรรษา แต่ทำไมจบซะน่ากลัวเหลือเกินหละค่ะ แต่ก็แต่งได้ดีค่ะ***
3 กันยายน 2546 00:25 น. - comment id 165026
@...ผู้หญิงไร้เงา... ทุกนาทีทีแต่ความแปรเปลี่ยน เกิดและดับหมุนเวียนกันมากหน้า ทั้งสุขทุกขืเปลี่ยนไปทุกเวลา และใจคนก็วนหาความเปลี่ยนแปลง ...เป็นอย่างนี้แหละค่ะความจริง ...ถ้าปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลงไม่ได้ก้ต้องไปเสียจากตรงนั้น .. ..ไม่อยากบอกว่า นี่เป็นประสบการณืจริงของตัวเองเลยนะคะ ..เมื่อครั้งหนึ่งในอดีตที่นานมากแล้ว ..
3 กันยายน 2546 00:45 น. - comment id 165037
อดีตคืออดีตค่ะ ไม่มีทางเป็นปัจจุบันและอนาคตได้หรอกค่ะ ฉะนั้นอย่าคิดมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ
3 กันยายน 2546 10:13 น. - comment id 165053
มาลอยเรือด้วยคน แต่ก็จนใจที่กลัวน้ำ เมื่อเรือล่มก็คงจะจมตาม ณ บัดนั้นคงถึงยามมรณัง
3 กันยายน 2546 12:13 น. - comment id 165073
ระทึกใจ ในตอนจบ รูปสวย กลอนเพราะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
