น้ำกระเพื่อม

นกตะวัน


น้ำเย็นใสไหวพลิ้วริ้วระลอก			
แล้วกระฉอกหยอกแหนลอยแช่ไถล
สาหร่ายส่ายก่ายเกี่ยวลดเลี้ยวไกล		
เมื่อน้ำใสไหลกระเพื่อมแลเลื่อมตา
เขาห้อยเท้าเขย่าน้ำซ้ำร้องเรียก		
ยินเสียงเพรียกเรียกอยู่ใกล้ฉันไปหา
 ปู่ดูนั่น มันปลา ว่ายขึ้นมา    		
เหลนมองหน้าคว้าฉันคะยั้นคะยอ
ฉันลงนั่งยังริมบ่อกอบัวนั่น			
ใกล้เหลนฉันพลันบอกไม่หลอกหนอ
 โน่นปลาทอง สองตัว พันพัวคลอ  	
ปลาสอดรอ คลอเคล้า เข้าคู่กัน  
เมื่อก่อนนั้นฉันนั่งเหมือนดั่งเหลน		
ทอดตัวเอนโงนเงนไปไม่ไหวหวั่น
เพราะอยากอยู่ดูปลาสีมีทุกวัน		
เท้าฉันนั้นพลันแกว่งน้ำซ้ำเรียกปลา				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 สิงหาคม 2546 00:30 น. - comment id 164279

    ชีวิตครอบครัวมีความสุขดีนะค่ะ ได้ดูปลากับเหลนด้วย  เหลนคงน่ารักมากนะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน