ก่อนตะวันชิงพลบหลบเหลี่ยมเขา ทอดแสงเงาทาบทามคุ้งน้ำใส เห็นหมู่เมฆลอยคว้างช่างสุขใจ มองแมกไม้แตกก้านใบลานตา ยามลมล่องพริ้วไหวคล้ายคำทัก ชื่นใจนักเกินคำนำเปรียบว่า หมู่นกน้อยโผผินบินร่อนมา ส่งเสียงหาคู่ครองพ้องเพรียกกัน ริมธารน้ำลำตะคองแสนต้องจิต เหมือนสถิตยังแคว้นแดนสวรรค์ ชมพรรณพฤกษ์ยวนตาสารพัน หลากสีสันเหล่าภมรเวียนว่อนชม หอมไอดินกลิ่นหญ้าโชยมาชื่น เย็นระรื่นลมพริ้วมาพาสุขสม ณ ระเบียงเคียงธารกาลภิรมย์ ขอเชยชมเสาวภาพ...ตราบนิรันดร์
อัลมิตรา 26 ส.ค. 2546 17:48 น. - ID 38292 
1780
13
0
26 สิงหาคม 2546 19:40 น. - comment id 163160
ณ ระเบียงเคียงธารการภิรมย์ ขอเชย ชม เสาวภาพ ตราบนิรันดร์
26 สิงหาคม 2546 20:24 น. - comment id 163166
...แสงสวยเฉิดเพริศพริ้งยามชิงพลบ ค่อยค่อยหลบแสงลี้ที่เหลี่ยมเขา ในธารน้ำย่ำเย็นเห็นเพียงเงา แสงของเจ้าเย็นตาน่าภิรมย์ แสงในธารสานฝันคืนวันนี้ หากฉันมีเธอชิดสนิทสนม นั่งมองธารบานใจได้ชื่นชม คงสุขสมกว่านี้หากมีเธอ... ....................สวัสดีครับ..................
26 สิงหาคม 2546 21:12 น. - comment id 163195
ใจดีจัง ตะเอ๋า .. ช่วยต่อวรรคจบให้ อัลมิตราอยากจะเล่าให้ฟังว่า ที่รีสอร์ทน่านน้ำ ริมธารลำตะคอง สวยมากๆเลย จากระเบียงบ้านพัก มองไปอีกฟาก เป็นป่าโปร่ง กลิ่นดิน กลิ่นใบไม้ ยังอบอวลอยู่ในความรู้สึก ... แต่เขียนบรรยายยังไม่ค่อยจะดีเลย .. ขอบคุณมาก ขอบคุณ.. คุณใบบอนแก้ว... บนขอนไม้ริมระเบียงเยี่ยงค่ำนั้น ดั่งมนต์ฝันบรรเจิดไกลใจคิดถึง ธารไหลเอื่อยลมเฉื่อยแผ่วแว่วเสียงซึง ยังตราตรึงอยู่เสมอมิเผลอแปร บ้านริมน้ำย้ำย้อนก่อนเคยคิด หมายมาตรจิตอาศัยใกล้กระแส จักจารจำจรดไว้ในดวงแด อาจจริงแท้สักวัน..ฝันเป็นจริง
26 สิงหาคม 2546 21:26 น. - comment id 163201
เห็นเงางาม วาบหวามหวาน สะท้านจิต เนรมิต ฤทธิ์บันดล ตนเคลิ้มฝัน เรือลำน้อย แล่นละลวย งวยงงงัน แม้ไกลกัน ลิบลับ ล่องลำไป
26 สิงหาคม 2546 22:40 น. - comment id 163233
แต่งกันเก่งจางเลยนะคะ
26 สิงหาคม 2546 23:02 น. - comment id 163242
ริมธารน้ำยามพลบลบลำแสง ที่ร้อนแรงให้คลายกรายสายสินธุ์ สะท้อนไหวในน้ำยามลมริน คิดถึงถิ่นเรือนเหย้าเหงาเหลือเกิน
26 สิงหาคม 2546 23:30 น. - comment id 163252
คุณ165997 - ผ่านสายตาธาราอีกฝั่งฟาก ล้วนหลายหลากพฤกษ์พรรณไม้สูงใหญ่ เสียงหรีดหริ่งระงมจ่มผื่นไพร ช่างวิไลวิจิตรยังติดตา ขอบคุณค่ะ คุณคนที่ชื่นชม คุณทิว .. เงาสะท้อนย้อนยลในผืนน้ำ ฟ้าสีครามกิ่งไม้โบกโยกสลอน มวลมัจฉาแหวกว่ายเป็นทิวลอน เกินขับกลอนเอ่ยคำรำพันจริง
27 สิงหาคม 2546 01:59 น. - comment id 163265
หน้าส่วนตัว
ณ ริมธารหวานไหวด้วยไม้หมอก
กรุ่นด้วยดอกอัลมิตราบุหงาสวรรค์
สีสวยสดงดงามตามไพรวัลย์
เติมสีสันสดสวยด้วยบทกลอน
แต่งกลอนเก่งจังเลยครับ ................ชื่นชมจริงๆ
27 สิงหาคม 2546 10:57 น. - comment id 163323
ขอบคุณค่ะ คุณหมึกมรกต... โอ้สายธาร..ไหลผ่านจากไพรสนฑ์ ดุจเวทย์มนต์เสกใจให้ห่วงหา แม้นข้ามวันผันเปลี่ยนเวียนเวลา ในอุรายังซึ้งคิดถึง..ธาร
27 สิงหาคม 2546 12:09 น. - comment id 163335
เงาในน้ำหวามไหวไร้ขอบเขต สาวแสนสวยกลายเป็นเปรตดูเบี้ยวบิด ภาพลวงตาคลื่นเคลื่อนเตือนชีวิต อย่ายึดติดสิ่งฝันนั้น มายา......
27 สิงหาคม 2546 12:31 น. - comment id 163342
..ยามสายัณห์ตะวันพลบแอบหลบเลี่ยง ไปมองเมียงร้านอาหารแถบย่านใกล้ หากับแกล้มแซมเหล้าจะเมามาย เมื่อชวนใครไม่ไปด้วย....สวยซีเรา..
27 สิงหาคม 2546 12:33 น. - comment id 163344
(ด้วยล๊ดคหลุดไม่เป็นใจ ต้องขออภัยที่เข้ามารอบใหม่อีกครับ) เพลินพฤกษา ทั้งสองฝั่ง จังงังเห็น คลับคล้ายเป็น อุทยาน วิมานสวรรค์ จะเทียบท่า น้ำบ่าแรง แกล้งกีดกัน เรือของฉัน จำจากจร ตะลอนไป
27 สิงหาคม 2546 12:43 น. - comment id 163349
๕๕๕ .. คุณฤกษ์ ..ไหง๋มองภาพสาวคนนั้นเป็นเปรตไปได้หนอ น้าสิบ .. ไปกัน เร็ว ไปด้วย ไปด้วย คุณชัยชนะ .. เป็นวิธีที่แวะมารอบสองได้แนบเนียนค่ะ ..ล้อเล่นนะคะ คิดอยู่เหมือนกันว่าเป็นคุณ .. ขอบคุณมากค่ะ ทุกๆคน
27 สิงหาคม 2546 13:58 น. - comment id 163371
ชอบที่คุณอัลมิตราเขียนกลอนได้พริ้วจริงๆ ไม่เหมือนเราฉึกไปฉักมาเป็นรถไฟเชียว
27 สิงหาคม 2546 23:00 น. - comment id 163537
คุณละอองน้ำ .. ขอบคุณมากค่ะ ที่ให้กำลังใจ อัลมิตราเพียงเล่าความเป็นร้อยกรอง ยังไม่ถึงแม้ครึ่งเสี้ยวของความจริงได้ประสบ งามนัก..ริมธารน้ำ
28 สิงหาคม 2546 00:28 น. - comment id 163582
หอมไอดินกลิ่นหญ้าโชยมาชื่น หอมระรื่นเกินใจกับไออุ่น หอมกลิ่นรดธรรมชาติอันละมุ่น หอมจนอุ่นในฤทัยใดเปรียบปาน ***เป็นกลอนที่ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ภาพสีมากด้วยค่ะ ชอบค่ะชอบ***
28 สิงหาคม 2546 00:54 น. - comment id 163599
บทกวีมีมนต์ดลใจนี้ ซึ้งฤดีกับห้วงกาลผ่านลำน้ำ สงบนิ่งทิ้งใจลงสายธาร ดื่มด่ำความเบิกบานในกวี
28 สิงหาคม 2546 09:09 น. - comment id 163661
คุณผู้หญิงไร้เงา.. หอมเอยหอมกว่าใดในหล้าโลก กาลเคยโศกพลิกเป็นชื่นระรื่นจิต เทพไท้ใดเสกสรรปันนิมิตร ให้มนุษย์เชยชิดอบอุ่นใจ คุณทิว... สายลม..ทิวไม้..และใบหญ้า มวลผกา..เหล่าภมร..อ้อนสุขสม หรีดหริ่ง..ไรไร..ไพรระงม ชื่นชม..พักตร์พริ้ม..ที่ริมธาร เกาะเกี่ยว..พร่ำพรอด..ย้ำคำมั่น รำพัน..ใจต่อใจ..หมายขับขาน จวบวันนี้..จนจบสิ้น..ตลอดกาล ดุจตำนาน..เราสอง..ปองใจเคียง มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
28 สิงหาคม 2546 09:11 น. - comment id 163662
น่านน้ำ ลำตะคอง ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้ ที่ผมก็เคยมีความหลัง มิรู้ลืมที่นั่น เมื่อนานมาแล้ว เคยนั่งหยอกเย้า เคล้าเคลีย กับใครคนหนึ่ง บนขอนไม้ริมระเบียง ที่ น่านน้ำลำตะคอง จะเป็นขอนเดียวกับที่คุณ อัลมิตรา บรรยายมาหรือไม่หนอ? แต่ อนิจจา ตอนนี้ เขาช่างอยู่ไกลเสียเหลือเกิน ไกลออกไป. ไกลออกไป ทุกที
28 สิงหาคม 2546 14:23 น. - comment id 163725
คุณโคถึก .. ขอนไม้ ณ ระเบียงหลังบ้านริมธาร ไม่ทราบเหมือนกันว่า เป็นขอนไม้เดียวกันหรือไม่ แต่ที่ทราบอย่างหนึ่งก็คือ ที่นั่นมีความทรงจำที่ดี กับผู้คนที่เคยแวะเวียนไป รำพันประหนึ่งว่า........ ยอดชีวามาไกลห่าง เพ้อพร่ำถึงนวลนาง.....ว่าหนทางยังมืดมน ภาพก่อนยังยวนตา......ในอุราแม้นสับสน จินตภาพ ณ บัดดล.......ยากหลุดพ้นความทรงจำ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
