- - ปลิดใบไม้ - -

|NdEpEndEnT


ใบไม้ร่วงจากต้น
พะพร่างหล่นสู่ผืนดิน
บางครั้งโบยบินไป
ขจรไกลสู่ธารา
ใบไม้มีโลกกว้าง
ไม่เคว้งคว้างมนุษา
ฅนเราล้วนมารยา
ล่อลวงฅนทั้งบ้านเมือง
ใบไม้มีล่วงลับ
หล่นลงทับให้แค้นเคือง
ปลิดปลิววะว่อนเนือง
ชีพสูญสิ้นมลายลง
ชีวีเดือกแดดิ้น
อายุสิ้นไม่ยืนยง
สวรรค์ไม่ประสงค์
ให้ยุไขยิ่งยืนนาน
สมแล้วดังคำว่า
ห้วงเวลาพลิกแปรผ่าน
เวียนว่ายตายเกิดพ่าน
คือวัฏจักรของโลกา
ลาล่วงสู่ห้วงเหว
ทุกฤๅเลวระโหยหา
นำพาสู่นรกา
ถูกลงทัณฑ์ฉะนี้แล
ใบไม้เหี่ยวแห้งกรอบ
เป็นระบอบกันเป็นแพ
เหมือนติดในร่างแห
แล้วจะหลุดเมื่อไหร่กัน
. . . . . 
				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน