นกเขาครวญหวนคะนึงถึงความหลัง ตั้งแต่ครั้งยังเป็นเด็กตัวเล็กอยู่ เห็นพ่อฉันขยันจังเฝ้านั่งดู ฟังนกคูอยู่คนเดียวไม่เปลี่ยวใจ แล้วพรมน้ำซ้ำซู่สู่นกเขา ในกรงเก่าแก่นั้นฉันจำได้ พอสายหน่อยคอยให้แดดแผดรำไร พ่อจึงได้เอาไปไว้ไม้สูงชัน นกเขานั้นพลันส่งเสียงสำเนียงเพราะ ดังเหมาะเจาะจู้ฮุกกรูคอยคูขัน เสียงร้องนี้มีพลังดังทุกวัน ชวนให้ฉันขยันฟังอย่างตั้งใจ ทุกวันนี้ที่บ้านฉันนั้นมีนก คือวิหคนกก่อนเก่าเจ้าเขาใหญ่ ร้องครวญคูจู้ฮุกกรูอยู่เรื่อยไป เสียงแจ่มใสอยู่ในสวนชวนฉันฟัง
นกตะวัน 3 ส.ค. 2546 22:50 น. - ID 37392 
570
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
