พายุขุ่นหนุนแน่นแล่นระลอก เหมือนบ่งบอกทั่วหล้าว่าเนืองน้ำ ฝนจะโถมลมจะถาฟ้าจะดำ เมฆจะต่ำลมจะคร่ำครวญคะนอง แดดก็ลดบดบังอยู่หลังฟ้า ม่านน้ำตาสาดสายคล้ายจะหมอง มารวมหลั่งถั่งท้นล้นลำคลอง แล้วเจิ่งนองลงในนามาจากใหน มรสุมระลอกแล้วระลอกเล่า กระหน่ำทาบกระหนาบเท่า ฤ เอาไหว ทะลักแล้วจางกระจายสลายไป ระลอกใหม่ยังก่อตัวน่ากลัวนัก ดูดกระแสความกดอากาศต่ำ ระดมน้ำละอองฝนจนเมฆหนัก หมุนเกลียวเกรี้ยวกราดสาดทะลัก มาโหมหักหายนะกระเจิดกระเจิง ไม่น่าเชื่อแค่ปรวนแปรแค่ฟ้าฝน แค่ลมบนรุนแรงแสร้งเถลิง ไม่เหลือทรากไม่อยากเกิดมันเปิดเปิง แค่น้ำเจิ่งบ่าทะลักหักทลาย ไม่น่าเชื่อว่าธรรมชาติสร้าง แล้วกวาดล้างทุกอย่างช่างโหดร้าย แค่ฝนฟ้าพายุฟาดกราดกระจาย ก็วอดวายทุกสายทางที่ขวางน้ำ (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 2 ส.ค. 2546 17:24 น. - ID 37383 
1168
5
0
4 สิงหาคม 2546 21:30 น. - comment id 158433
น้ำท่วมแล้ว ที่เมืองจันทน์ .. เมื่อเช้าได้ดูทีวีบ้าง นี่แค่ต้นฤดูเท่านั้น ยังต้องผจญอีกนับเดือน ..
5 สิงหาคม 2546 08:11 น. - comment id 158549
ไม่อยากชมเลยอ่ะ...กลัวพี่ม้าฯ เลี่ยน แต่ยอดเยี่ยมจริงๆ...ชอบค่ะ พายุของพี่ม้าฯ...รุนแรง...น่ากลัวอ่า
5 สิงหาคม 2546 12:00 น. - comment id 158581
ธรรมชาติยิ่งใหญ่เสมอ เขาเป็นทั้งผู้สร้างและผู้ทำลาย ซึ่งมนุษย์อย่างเราไม่สามารถทำได้เท่าเขาเลย
12 สิงหาคม 2546 22:14 น. - comment id 159662
มาแจมด้วยน่ะ..อิอิอิ กิเลสกิเลน... พันดาวพันเดือนเลื่อนลาลับ พิลาศดับมอดแสงแรงอ่อนล้า ม้ามังกรดึงลากชากกระฉุดฟ้า พญาครุฑขี่เมฆาเกาะกินนรี เจ้ากิเลนเคราขาวยาวพาดบ่า ปากคาบปักษาเท้าเหยียบปักษี เลาะลัดตัดฟ้าย่างกายคำรามลี้ มันทั้งสามย่ำปฐพีตีไปทั่ว ไม่เกรงศักดิ์เกรงศรีมีใครหวั่น สุดแสบมั่วมันหมดพลโลกากลัว หาเพชรเม็ดงามมาปรามไว้ไม่เห็นหัว มาปราบใจเจ้าชั่วอหังการคร่าเฉย แอบซุกซ่อนกลเม็ดเด็ดย้อนรอย ส่งเจ้าพลอยรินมณีพลีร่างเชย กิเลนชิมรสพิษสวาทบ่เคย บ่วางบ่เว้นเลยจะปรนเปรอ ยิ่งลุ่มยิ่งหลงยิ่งรักใคร่ จวบตายใจใส่เสน่ห์พิฆาตเธอ มินานคืนนานวันมันพร่ำเพ้อ หวลละเมอรินมณีที่เฝ้ารอ....จนตาย
14 สิงหาคม 2546 16:47 น. - comment id 160063
คงมีหลายครั้ง ที่มีมนุษย์หลายประเภทต้องการจะเอาชนะธรรมชาติ แต่ที่สุดแล้ว คงไม่สามารถเป็นไปได้ ดีจังที่คลิ๊กมา...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
