ธรรมชาติ..สอนคน

พี่ดอกแก้ว

ความงดงามตามความดีที่แตกต่าง 
คือสิ่งสร้างโลกสวยด้วยสีสัน 
ทุกชีวิตลิขิตสร้างต่างต่างกัน 
ก็เฉกพันธุ์ไม้ไพรให้ความงาม 
ไร้รอยแย่งแข่งขันสรรสิ่งโศก 
ต่างก่อโชคแก่หล้าไม่ท้าหยาม 
ต่างรักษาหน้าที่ที่เปี่ยมความ 
ถูกต้องตามสายพันธุ์ไม่บั่นทอน 
จึงสืบสายไม้มากหลากชนิด 
ไม่เบือนบิดคิดข่มบ่มยอกย้อน 
ต้นใหญ่น้อยคอยรักษ์แผ่นดินดอน 
มิให้คลอนรากฐานทานพืชพันธุ์ 
ต่างคุ้มครองแผ่นดินถิ่นกำเนิด 
และชูเชิดหน้าที่มิมีผัน 
ต่างมนุษย์ชอบเอาเปรียบไม่แบ่งปัน 
ทำลายกันและกันให้สิ้นไป 
ความร่มเย็นจึงเห็นได้แต่ในป่า 
ส่วนพาราร้อนระอุจนคุไหม้ 
เพราะไฟลามจากใจไปสู่ใจ 
จนสิ้นไร้มิตรภาพราบแผ่นดิน				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    31 กรกฎาคม 2546 18:20 น. - comment id 157751

    เป็นบทกลอนที่ไพเราะมากเลยค่ะ
  • ชัยชนะ

    31 กรกฎาคม 2546 23:41 น. - comment id 157855

    ป่ารักคนคนทำไมไม่รักษ์ป่า
    ได้พึงพาสายธารหล่อเลี้ยงไหล
    ให้ความสุข เบิกบาน สราญใจ
    ไยคนไปตัดป่าฆ่าตนเอง
    
  • พี่ดอกแก้ว

    4 สิงหาคม 2546 22:15 น. - comment id 158450

    @...ผู้หญิงไร้เงา
    
    ขอบคุณค่ะ..ที่แวะมาชม .... 
    ....ว่างๆก็เขียนแจมบ้างสิคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    4 สิงหาคม 2546 22:18 น. - comment id 158451

    @..ชัยชนะ
    
    มาตอบช้าไปนิดคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ
    
    เพราะคนเขลาจึงมัวเมาไม่รักษ์ป่า
    และเข่นฆ่าตัดวงจรศรชีวิต
    ทำลายป่า ทำลายน้ำ ทำความผิด
    ไม่รู้คิด ทำลายตน ด้วยตนเอง
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน