สัตตบุษย์

นกตะวัน


สัตตบุษย์ผุดพ้นน้ำงามล้ำเหลือ		
แสงทองเจือเรื่อนวลชวนขาวสวย
หยดน้ำค้างพร่างพรมห่มคลุมด้วย		
คลี่กลีบย้วยช่วยแย้มแกมเกสร
ใบยกชูดูใหญ่กลมต้านลมพัด		
น้ำกลิ้งปัดฉวัดเฉเทเป็นก้อน
กลอกกลิ้งไปกลางใบบัวยั่วภมร		
ต่างบินร่อนจรลงตรงดอกบาน
บัวหลวงขาวพราวเด่นเห็นกลางบึง		
ล่อลวงผึ้งบินหึ่งลิ้มชิมน้ำหวาน	
หลอกให้ดมผสมเกสรซอกซอนนาน		
ทุกดอกบานผ่านดมจนสมใจ
ครั้นเย็นย่ำร่ำร้องบัวต้องหลับ		
ดอกขยับกระชับกลีบลีบตูมใหม่	
เช้ามาถึงจึงแย้มต่อคอยรอไว้			
บานสดใสใหม่อีกครั้งสะพรั่งบึง				
comments powered by Disqus
  • แนทตี้

    30 กรกฎาคม 2546 14:37 น. - comment id 157459

    ^*^
       ^*^
             ^*^.....บานสะพรั่งทั้งบึงจริงๆเลย....^*^
                         ไพเราะมากค่ะ งดงาม
    
              ^*^................^____^..................^*^
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน