ครั้งหนึ่งนั้นฉันเที่ยวเลี้ยวลดไพร เดินท่องไปในป่าฝ่าเขาสูง ด้วยเพื่อนฉันนั้นชวนหวนชักจูง ดูนกยูงฝูงใหญ่ใกล้ธารา เราไปกันวันนั้นคืนวันศุกร์ ฉันถูกปลุกลุกขึ้นมึนนักหนา เช้าเสาร์นี้อยู่ที่เขาเฝ้านกมา คอยรอท่ามยุราออกมาเดิน มองออกไปในน้ำลำขาแข้ง ริมหาดแห้งแล้งสัตว์ใดเขาได้เหิน บินข้ามห้วยด้วยแพนหางเก้งก้างเกิน โผลงเดินเพลินไปได้พลังดี ฉันเห็นแล้วแจ๋วมากยากลืมได้ เขาบันไดในวันนั้นฉันสุขี เห็นนกยูงฝูงเล็กเด็กไม่มี เดินสง่าดีที่หาดมาดยูงทอง