ใจภูผา

dokkoon

หัวใจของฉันเป็นภูผา
ยืนแกร่งกล้าเป็นหินดินผสม
มากมายด้วยพันธ์ไม้ไล้สายลม
มีฝนพรมพร่างพราวอยู่คู่ดอกใบ
เพราะภูผามีดีที่ใหญ่กว้าง
และระหว่างผาภูคูน้ำไหล
อากาศดีที่นี่ดูอยู่สุขใจ
เชิญไม้ใบไม้ดอกอยู่เคียงคู่กัน
เพราะภูผานี้มีความสุข
อยากให้ทุกดวงใจได้สุขสรร
มีอะไรหยิบจับได้ให้แบ่งปัน
อยู่ด้วยกันสุขด้วยกันนั่นแหละพอ
ไม่ต้องการอะไรตอบ
เพียงแค่ชอบเห็นใครหายทดท้อ
เพียงแค่เห็นรอยยิ้มพริ้มพะนอ
สุขจริงหนอที่รอบกายสบายใจ
ภูผาได้เพื่อนพ้อง
หมู่พี่น้องทั้งพืชสัตว์กระหวัดใกล้
ดูร่มรื่นครึ้มเขียวเชียวพันธ์ไม้
ดอกไม้ร่ายทั้งกลิ่นสีมีชีวา
เขาสุขเราสุขสนุกด้วย
หากจะช่วยให้เพื่อนทุกข์กลับสุขร่า
ก็ยินที่นี่มีภูผา
ยังมีฟ้าและน้ำฉ่ำพร้อมพร่ำพรม				
comments powered by Disqus
  • แนทตี้..

    24 กรกฎาคม 2546 09:29 น. - comment id 156234

    ^*^
      ^*^
            ^*^...เป็นจินตนาการที่สวยงามจังจ้า...^*^
                   เหมือนอยู่ในโลกแห่งความฝัน
                     แต่ก็คงไม่ไกลเกินจริงนะคะ
                   อย่างงี้ต้องร่วมด้วยช่วยกัน อิอิ
    
             ^*^.....................^____^................^*^
    
  • พุดพัดชา

    24 กรกฎาคม 2546 11:41 น. - comment id 156262

    ฝนกำลังหยาดสายราวหยาดเพชรร่วง..
    และหยาดเพชรในดวงตาพุดพัดชากำลังหลั่งริน
    ด้วยซาบซึ้งใจ.....ไปพร้อมกัน ..ณ..นาทีนี้
    
    ว่าในเวทีฝันแห่งนี้ยังมากมีหัวใจดวงสะอ้านแสนดีที่พลีใจพร้อมเข้าใจและปลอบประโลม...
    ขอบคุณนะไม่เสียแรงที่พุดพัดชารอคอยดอกคูนให้คืนกลับมา..อีกคราครั้ง..
  • พุดพัดชา

    24 กรกฎาคม 2546 11:47 น. - comment id 156263

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=101
    หยาดเพชร  
    
    เปรียบ เธอเพชรงามน้ำหนึ่ง
    หวาน ปานน้ำผึ้งเดือนห้า
    หยาด เพชร เกล็ดแก้ว แวว ฟ้า
    ร่วง มา จากฟ้า หรือไร
    หยาด มาแล้วอย่าช้ำโศก
    ปล่อย คนทั้งโลกร้องไห้
    หยาด เพชร เกล็ด แก้ว ผ่อง ใส
    นั้นอยู่ไกล เกิน ผูก พัน
    แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า
    ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหว หวั่น
    ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์
    มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย
    เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว
    เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่
    หยาด เพชร หยาดละออง ผ่องใส
    แม้นอยู่ใน ความ มืด มน
    
    แม้ ยามเพชรหยาดจากฟ้า
    ร่วงลงมา ฟ้าคง ไหวหวั่น
    ดวงดาวก็พลอยเศร้า โศก ศัลย์
    มิอาจกลั้น น้ำตา อา ลัย
    เอื้อม มือคว้าหยาดเพชรแก้ว
    เผลอ รักแล้วจึงฝันใฝ่
    หยาด เพชร หยาดละออง ผ่อง ใส
    แม้นอยู่ใน ความ มืด มน... 
     
    ขณะอ่านงานดอกคูนพุดพัดชาฟังเพลงนี้คลอด้วยเลยร้องไห้กับสายฝนแสะสายใจรักที่มิวัน
    เหือดแห้งจากดวงใจ..ที่มีแต่รักให้ทุกคนค่ะ
  • ลำน้ำน่าน

    24 กรกฎาคม 2546 16:46 น. - comment id 156371

    บทกวีที่รินใจหวานหวาน ดลใจให้ซึ้งพอกันทั้งสองบท ที่เขียนได้งามและลึกมากครับ
    ฟังเพลงแกล้มบทกวี สุขพลันบังเกิดอย่างดื้อๆ สุขก็ร้องไห้ ทุกข์ก็ร้องไห้ แปลกจริงหนอเนื้อใจ
    
    เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง...
    ผมเปิดเพลงร้องตามด้วย
  • ม้าก้านกล้วย

    24 กรกฎาคม 2546 21:46 น. - comment id 156459

    แล้วดอกคูณก็กลับมา รายงานตัวหน่อยดิ ว่า หายไปไหนมา ตั้งนาน
  • ละอองน้ำ

    25 กรกฎาคม 2546 12:54 น. - comment id 156633

    สุขสงบจังค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน