เจ้านกน้อยร้อยชั่งชังหน้านัก แอบพิงพักสำนักไหนไม่มาสู่ รู้หรือไม่ใครเขาเฝ้าคอยดู นั่งรออยู่ครู่หนึ่งพึ่งออกมา ขนสวยงามยามแดดแผดแตะต้อง น้ำเงินผ่องละอองฟ้าน่ามองหา ท้องขาวนวลชวนฝันบรรเจิดตา สกุณามาไกลไซบีเรีย ทุกคนจ้องมองไปไม่กระพริบ แม้อยู่ลิบแลไปไกลจนเปลี้ย แต่มีกล้องส่องไปใช้โลมเลีย จึงเลิกเพลียละเหี่ยใจไม่ต้องทน แล้วความฝันฉันนั้นพลันสุกใส เมื่อนกได้ใกล้เข้ามาหาอีกหน เขากระโดดโลดจริงวิ่งเร็วล้น แต่ไม่พ้นคนเช่นฉันฝันคอยชม
14 กรกฎาคม 2546 01:34 น. - comment id 154043
อยากเห็นมากค่ะ ด้วยรัก
15 กรกฎาคม 2546 18:18 น. - comment id 154318
ว้าว พี่เป็นพี่อักษรฯจริงเหรอครับ คารวะครับ (ผมเป็น ARTSMEN 69)
16 กรกฎาคม 2546 17:47 น. - comment id 154531
แล้วน้องสุวรรณวัฒกีไปสืบมาจากไหนล่ะครับว่าพี่ธีจบจากคณะอักษรศาสตร์ พี่ธีรุ่นเดียวกับอจ.ชลดา เรืองรักษ์ลิขิต ที่สอนเรื่องวรรณกรรมสุนทรภู่นั่นแหละครับ