รู้ง

นกตะวัน

อาทิตย์ส่องท้องฟ้าคราฝนสาด		
สายรุ้งพาดวาดนภาฟ้าสดใส
สีทั้งเจ็ดเม็ดฝนหล่นดลใจ			
แดดส่องใส่ให้งามอร่ามดี
ฉันเหม่อมองจ้องรุ้งพุ่งสู่ฟ้า			
พาดนภาคราฝนพรำฉ่ำแสงสี
ดั่งสะพานพาดโค้งโก่งงามดี			
ทอดไปที่มีสถานวิมานแมน
หากฉันเป็นเช่นนกผกโผผิน			
อยากเยือนถิ่นบินไปไกลสุดแสน
สำรวจสิ้นถิ่นใดไปทุกแดน			
รวมทั้งแคว้นแดนรุ้งพุ่งพาดพัน
อยากรู้จักนักรุ้งพุ่งสาดสี			
สวยเช่นนี้มีใครได้เสกสรรค์
หากขาดฝนปนแดดแผดเผากัน		
สวยเช่นนั้นทันอยู่ให้ดูไหม				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน