อรุณรุ่งกลางลานหญ้า ผ่องประภาคราแรกเห็น เคลิบเคลิ้มเริ่มไหวเอน กรุ่นกำจายคล้ายซ่อนกลิ่น ยั่วใจก็หลงชม ใคร่ดอมดมทั้งยลยิน เมฆพราวขาวระริน โอบรัดใจให้พิศมอง ประทินกลิ่นเกลื่อนฟ้า ดั่งโหยหารักสนอง ขอบฟ้าราวเรืองรอง ฉาบดวงใจให้รุ่งราง ระวีคลี่ดอกไม้ น้ำค้างไพรใยมุมบาง นางแย้มแกล้งสอางค์ ดอกทองหลางร่วงลานดิน หมอกแดดเริ่มระบัด ริ้วลมพัดเพชรไพลิน ตะแบกอินทะนิล อาบแสงฝันพรรณราย ระหงส์ทรงบาดาล เอ่ยขับขานรักเล่ห์ลาย ดอกไหนใคร่ตื่นสาย หอมพิสุทธิ์สายหยุดใจ หน้าวัวจั่วใบเงิน น้ำตาหล่นซบอกใคร ระกำช้ำทรวงใน หอมมิวายมาลิลา ชมนาดดาษดอกนวล พ้อลำดวนอย่าแรมลา รักใดใคร่ปรารถนา แสวงใจไปหาความ ลานฝันพันธุ์ดอกไม้ บ่มลานใจให้วาบหวาม บานไว้ให้เห็นงาม ใช่ซ่อนเร้นเช่นรักใคร เด็ดเดี่ยวมาเสียบทรวง ควรคู่ควงกับดอกใด ดอกรักภักดิ์ใจไว้ จนโรยลากลีบร่วงลง สวาทมาตรรักแท้ ตรองให้แน่ก่อนไหลหลง หอมหวานดอกไม้ดง สัจกว่าคนร้อยดวงใจ ............. คนเรามักแสวงหาความงามและคุณค่าแห่งจิตใจที่ไกลตัว จนบางครั้งฝันไฝ่ จนเป็นเหตุแห่งทุกข์และรานร้าวใจ.....สำหรับดวงใจที่เคยผิดหวังกับความรักมานานหลายครา ดวงใจก็คงเหมือนกับดอกไม้ที่โดนเด็ดมาขยี้เสียจนแหลกราญ ในวันนี้กับหัวใจดวงเดิมที่พลีใจให้ธรรมชาติและดอกไม้...รักงามที่ไม่มีพิษภัย และเหนือสิ่งอื่นใด..น่าพิศมัยยิ่งกว่าคนร้อยหัวใจยิ่งนัก..
11 มิถุนายน 2546 07:24 น. - comment id 146359
555ขำขามงามเช่นใดเปรี่ยบมิได้เลย ดอกไม้บาน กลางทรวง ฉ่ำกมล เพลายล งามสง่า พาหอมหวล สถิตรใจ ไม้ลืม เลือนจากมวล จับหทัย อบอวล ทุกราตรี หน่วงถ่วงล่วง ดิ่งลง ปลงสงบ จางวางองค์-คาพยบ พบงามขาม ละเลยเฉย ไม่ตาม ความคิดลาม เพียรพยายาม ดูรู้ ตื่นเบิกบาน เช้านี้ทำหน้าที่ก่อนสายมาใหม่นิ
11 มิถุนายน 2546 11:17 น. - comment id 146377
แวะมาทักทายค่ะ.. เพราะจังค่ะ หรือ ว่า เพราะโดนใจก็ ไม่ทราบ แต่สรุปว่าเพราะมาก และชอบกลอนบทนี้ค่ะ!
11 มิถุนายน 2546 12:14 น. - comment id 146390
ชอบ..
11 มิถุนายน 2546 13:40 น. - comment id 146406
งาม..
11 มิถุนายน 2546 14:41 น. - comment id 146421
ได้เดินชมสวนดอกไม้ของลำน้ำน่านแล้ว ชื่นบานจริงๆ คงมีปุ๋ยสูตรพิเศษทำให้ดอกไม้ พากันออกดอกพร้อมกันได้อย่างน่าพิศวง เรื่องชมนกชมไม้ต้องเขาละ ลำน้ำน่าน อิอิ
11 มิถุนายน 2546 14:58 น. - comment id 146427
ถ้าว่าด้วยเรื่องของดอกไม้ ต้อง. . .ลำน้ำน่าน. . . สวยค่ะ. . . =^_________^=
11 มิถุนายน 2546 15:26 น. - comment id 146434
สวย - งาม - หอม จริงๆ
11 มิถุนายน 2546 15:45 น. - comment id 146438
น้ำ.....ดอกไม้บานบ่งสัจธรรม น้อมนำธรรมมาบานในหัวใจ ยิ่งงามนอกและงามในครับ Leo.....ขอบคุณครับที่ชอบสวนดอกไม้ อาจจะโดนใจก็เป็นได้ เพราะกาพย์บทนี้ก็เขียนจากเรื่องจริงของผู้เขียนเองครับ ทองดี...หมอกจาง ขอบคุณครับที่แวะมา พี่ฤกษ์ แม่มดน้อย ผมชอบธรราชาติครับ ป่าเขาลำเนาไพร ชอบงามง่ายและดอกไม้ไทยหอม มันสงบและเย็นใจดีครับ เพื่อนไพร...ขอบคุณครับ
11 มิถุนายน 2546 17:25 น. - comment id 146459
ดอกไม้งามๆทั้งนั้นเลย ชอบค่ะ แต่งได้ไพเราะ ................................................. ;)
11 มิถุนายน 2546 17:54 น. - comment id 146462
อยากจะได้ดอกไม้หลาย ๆ ดอก ที่คุณแวะมาบอกขอได้ไหม เพราะชอบมากอยากบอกให้เข้าใจ จึงเอ่ยขอดอกไม้ที่ว่าไว้ให้ได้ไหมเล่าคนดี
11 มิถุนายน 2546 20:00 น. - comment id 146514
ภาษาสวยจัง ..
11 มิถุนายน 2546 21:19 น. - comment id 146530
คลี่กลีบขจายกลิ่น หอมประทิ่นกรุ่นเกษร งามเอยเชยชิดอ่อน ใคร่ขอวอนเก็บดอมดม รักรุ่นคลี่กลีบบาน หวานสะท้านปานเสพสม ดั่งไม้ผกาชม รื่นพิรมระเริงใจ รักแล้วย่อมมีทุข ดั่งเพลิงลุกซึ้งทรวงใน หาชื่นเช่นดอกไม้ มิเคยหมายให้ร้าวทรวง
11 มิถุนายน 2546 23:33 น. - comment id 146544
ดอกไม้.. อ่อนโยน.. ..บทกวี.. ที่งดงาม... เรน.. มามอบดอกไม้ขาว.. พร้อมกับเงา ..ของสายฝน.. เก็บความเศร้า..หมองหม่น.. ให้พ้น ..พี่ชาย..ที่น่ารัก..นะคะ อย่าเศร้า.....ดิค่ะ.. ... ..เรน.. จะร้องไห้... ..แบบว่า.. งัยดีร่าา.... เรน..ปลอบไม่เป็น..ด้วยจิคะ..
12 มิถุนายน 2546 14:56 น. - comment id 146690
อยากบอกว่า...ลำน้ำน่าน...รังสรรค์ผลงานได้เยี่ยมมาก...ทั้งภาษาที่สวยงาม....และลีลาของบทกลอน...ที่เป็นเอกลักษณ์..โดยเฉพาะ..ความงามแห่งธรรมชาติ...ที่สวยงาม... ชื่นชมมากค่ะ...และจะติดตามผลงานต่อไปนะคะ...
13 มิถุนายน 2546 14:35 น. - comment id 146893
ค่ะยอดเยี่ยมไปเลยแวะมาทายทักค่ะ