ใกล้รุ่ง เลือนราง สว่างดาว กลางหาว สดใส ในคืนสวย รั้งรอ เวลา ฟ้าอำนวย ระรวย รินลง ยังคงคอย น้ำค้าง แม้มิได้ มากมายนัก ประจักษ์ ใจว่า ค่าเจ้าด้อย แค่พรม ผืนหญ้า มาปรอยปรอย ร่วงลอย ลงมา เวลาเช้า ดำรง คงที่ มิเนิ่นนาน เมื่อกาล ผ่านเวลา มาเผดเผา เลือนหาย จากไป ไหนหรือเจ้า ชะเศร้า โศกใด ไปด้วยหรือ เก็บเกี่ยว กักกั้น กันอย่างไร จะให้ น้ำใจ อันใสซื่อ ตวงน้ำ ค้างรอง ด้วยสองมือ ยึดถือ เก็บไว้ ให้นานนาน ที่สุด ระเหย เลยใจหาย แดดสาย สาดแสง แรงสะท้าน ละออง ไออ่อย ค่อยเจือจาง วับว่าง ระเหย เลยต้องลา หากมั่น ใจแน่ แม้เฝ้ารอ วันรุ่ง พรุ่งพอ ก็พบหน้า น้ำค้าง นวลผ่อง ต้องกลับมา เพื่อว่า มาเยือน เพื่อนอรุณ (ม้าก้านกล้วย)
25 พฤษภาคม 2546 21:32 น. - comment id 140437
เห็นชื่อบทกวี รอน้ำค้าง ของคุณม้าก้านกล้วยแล้ว นึกอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าจะต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับบทกลอนเปล่า น้ำค้างของรุ่งอรุณของเลเตแน่เลย แล้วก็ไม่พลาดค่ะ ขอบคุณนะคะ
25 พฤษภาคม 2546 21:33 น. - comment id 140438
เห็นชื่อบทกวี รอน้ำค้าง ของคุณม้าก้านกล้วยแล้ว นึกอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าจะต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับบทกลอนเปล่า น้ำค้างของรุ่งอรุณของเลเตแน่เลย แล้วก็ไม่พลาดค่ะ ขอบคุณนะคะ
25 พฤษภาคม 2546 21:47 น. - comment id 140444
มาอ่านอีกรอบค่ะ อิอิอิ
25 พฤษภาคม 2546 23:02 น. - comment id 140476
พักนี้อารมณ์กวี มาสถิตด้วย ดีใจด้วยนะคะน้า.. ไหลลื่นเป็นน้ำยาม หน้าน้ำหลากเชียะ
26 พฤษภาคม 2546 01:32 น. - comment id 140527
น้ำค้างคาใจมีไหมนะ คาจะจะค้างใจไม่พร่างหาย กลางกลีบใจคนใจเดียวไม่กลับกลาย หรือยามสายหายไปคล้ายชายใจไม่เคยจริง..
26 พฤษภาคม 2546 08:29 น. - comment id 140565
น้ำค้างสวยจังพี่ม้าก้านกล้วย ขอแจมด้วยนิ วิบวิบริบริบน้ำทิพ ค้างค้างนิดนิดชิดใส ให้สวยรุ่งสางสุดพิไร หัวใจได้ล้ำฟัวิมานแมน
26 พฤษภาคม 2546 22:08 น. - comment id 140737
........................................ ;)