ฉันเฝ้ารอฝนหลั่งมาพร่างพรู ฉันรอดูฝนฉ่ำมาพรำพื้น ฉันเฝ้าปองฟ้าคะนองร้องครืนครืน ฉันเฝ้าฝืนฝันใฝ่ให้ฝนมา เพราะคิดถึงรุ้งสวยด้วยหลากสี เหมือนว่ามีมณีกลัดทัดภูษา เพราะรักรุ้งเลื่อมล้ำอัมรา เหมือนผืนฟ้าคราวสันต์นั้นมีมนต์ ประกายงามยามหยาดสาดจากสรวง แล้วลอยร่วงทอแสงทุกแห่งหน ละอองเคลือบเหลือบรุ้งรุ่งกมล เป็นเม็ดฝนเม็ดพลอยทยอยปราย ฉันเหมือนเป็นเช่นต้นไม้ในนาแล้ง โหยระแหงหานทีที่ห่างหาย เห็นใจด้วยหนอฟ้ามาหล่นราย มาส่งสายฝนชโลมโพยมพรม คิดว่าเป็นเสียงขอจากกบเขียด ระเบ็งเบียดเปล่งลั่นกันขรมขรม ยอมให้คอโป่งพองต้องกักลม เพราะอยากชมฝนชื่นมารื่นริน จะขอบคุณล่วงหน้าถ้าหากสม จะชื่นชมฝนหลั่งดั่งถวิล จะแหงนรอน้ำฟ้ามาดื่มกิน จะสูดกลิ่นดินกรุ่นละมุนละมัย
ม้าก้านกล้วย 23 พ.ค. 2546 20:28 น. - ID 34364 
901
7
0
23 พฤษภาคม 2546 20:45 น. - comment id 140204
นั่งรอฝนเป็นเพื่อนพี่ม้าก้านกล้วยด้วยคนค่ะ พี่นี่เก่งจริงๆนะค่ะ เห็นกลอนแต่ละบทแต่ละตอนนี่อ่านแล้วกินใจจริงๆค่ะ ชื่นชมผลงานมานานแระ อยากเก่งมั่งจังเลย
23 พฤษภาคม 2546 21:11 น. - comment id 140207
ชอบกลิ่นหญ้า...กลิ่นดินหลังฝนค่ะ อยากไปบ้านคุณยายเวลาฝนตก มานั่งดูฝนที่นอกชาน...ชอบโดนละอองฝน แต่ก็จะโดนดุประจำ @*_*@
23 พฤษภาคม 2546 21:28 น. - comment id 140208
ฝนชุ่มฉ่ำ ตกกระหน่ำให้ฉ่ำชื่น อยากจะยืน ตากฝนสู้ทนหนาว ให้กายเย็น ใจเย็น เว้นเรื่องราว ให้ความหนาว พาใจให้เย็นตาม
23 พฤษภาคม 2546 22:40 น. - comment id 140218
เคยเก ียดฝน มีแต่ทำให้เปียก รถก็ติด พอมาอ่านมุมมองของคุณม้า แล้ว ต้องเปลี่ยนความคิดเลย นี่แหละหนา ที่เขาเรียกกันว่า อานุภาพของการพรรณา ทำให้ฝนที่รังควาญใครหลาย ๆ คน กลายเป็นเม็ดพลอยที่หล่นมาจากฟากฟ้าได้ กลอนบทนี้ ใส ใสมาก ใสเหมือนเม็ดฝนเลยล่ะ
24 พฤษภาคม 2546 00:00 น. - comment id 140228
ฉันชอบฝนชอบนอนฝันใต้แสงเทียนอันอบอุ่น ได้ละมุนมองฝนปรายหยาดสายหลังคาจาก ชอบมองดอกฝนในทะเลยามพลัดพราก ชอบเพื่อนยากสายฝนต่อสายฝันในวันที่ไม่มีใคร..มีเพียงใจเดียวดายมองสายฝนโดยลำพัง.. ...... ฉันรอฝนรอฝันรอวันใครห่วงหา หลงรักฟ้ารักดาวพราวสุกใส รักหยาดละอองตกต้องกลางพงไพร หยาดทิพย์ใสเย็นฉ่ำพร่ำพรมดิน รักสายฝนปนกลิ่นดอกไม้ร่ายมนต์ฝัน รักหวานจันทร์คืนอันงามมิรู้สิ้น รักแมกไม้สายธารหวานระริน รักดอกกระถินริมรั้วบ้านที่บานรอ รักกลิ่นดินเคล้าไอฝนลอยลมหอม รักพะยอมบ้านป่าพาเพ้อพ้อ รักคนไหนของใครของคนนั้นฝันอย่าท้อ รักที่รอขอที่รักให้พักใจวันฝนพรำ..ใต้ฟ้าฝันใต้ผ้าห่มเพียงผืนเดียว!
24 พฤษภาคม 2546 00:59 น. - comment id 140232
นั่งมองฝนหลงฤดูเหมือนกู่เรียก ใจยังเพรียกเรียกซ้าแม้ฉ่ำฝน โอ้ใครหนาห่างหายไม่อดทน คนที่เคยรักล้นทนเศร้าใจ ใจจะขาดแล้วหนาพ่อจอมขวัญ หายจากวันพบหน้าศรัทธาใส แค่มองฝนหล่นพร่างที่กลางใจ เคยเฉไฉบอกไม่เจ็บที่เหน็บทรวง โอ้ต้นไม้เคยกางแขนที่แสนอุ่น ลมรักกรุ่นข้างแก้มได้แย้มสรวล อยากจะตัดให้ขาดได้ใจยังรวน มันปั่นป่วนข้างใน.....รู้ไหมเธอ
24 พฤษภาคม 2546 12:53 น. - comment id 140286
เพราะจัง ฝนสวยมากกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
24 พฤษภาคม 2546 21:54 น. - comment id 140311
ชอบสายฝนฉ่ำเย็น แต่เหงาทุกครั้งที่ฝนตก ทำไมก็ไม่ทราบค่ะ เคยไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง พอฝนตกทีไร ทำงานไม่ได้สักที บางครั้งต้องนั่งลุ้นกับทีมงานให้ฝนหยุดตก พอฟ้าใสแล้ว..ได้เฮกันเลยค่ะ
12 มิถุนายน 2546 15:22 น. - comment id 144636
(o*^_^*o)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
