บทกวี..กับสายลมที่บางเบา

รุ้งสวรรค์

      นอนมองท้องฟ้าเวลาเย็น
สิ่งที่มองเห็นกลับเป็นหน้าเธอ
อาจเป็นเพราะคิดถึงอยู่เสมอ
เวลาไม่ได้เจอแล้วเหงาใจ
     กับสายลมที่บางเบาอย่างนี้
เวลาดีดี..ที่ธรรมชาติมีให้
อยากหยุดเวลาเอาไว้
เพียงเพือรอ...ให้เธอคนดีมาชม
     ไอแดดอ่อนที่ขอบฟ้า
พร้อมกับอาทิตย์ดวงกลม-กลม
มองแล้วทำให้อารมณ์
เย็นไหวใจโบยบิน				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 พฤษภาคม 2546 14:00 น. - comment id 139986

    อยากจะมานั่งมองเป็นเพื่อนเธอ
    แต่ไม่รู้จะเจอะเจอเธอได้ที่ไหน
    บอกซิบอกว่าเธออยู่ที่ใด
    แล้วฉันจะไปนั่งมองฟ้าใสเป็นเพื่อนเธอ
    
    
    ***แวะมาทักทายค่ะ***
  • รุ้งสวรรค์

    22 พฤษภาคม 2546 21:53 น. - comment id 140064

    ฉันนั่งอยู่ที่ฟ้านี้
    ที่ที่คนดีไม่อาจเห็น
    อาจเพราะหลายอย่างที่เราเป็น
    จึงอาจเห็นได้เพียงมองผ่านดาว
    
    ฟ้าที่นี่กับฟ้าที่นั่น
    อาจต่างกันที่ความขาว
    เพราะฟ้านี้ไม่อาจมีดาว
    แต่ฟ้านั้นสุกสกาวด้วยดาวใจ
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    22 พฤษภาคม 2546 23:56 น. - comment id 140094

    ฝันได้ฝันดีกับท้องฟ้า
    เพราะไม่กล้าพบเธอเอาแต่ฝัน
    กว่าจะรู้ก็สายไปไม่ทัน
    เธอหายไปกับคนนั้นหลายวันแล้ว
    
    อิอิ โสน้ำหน้าคนช่างฝัน
  • แม่มดน้อยค่ะ

    23 พฤษภาคม 2546 16:23 น. - comment id 140167

    รูปสวยจังเลยค่ะ
    กลอนก็เพราะ. . .อ่อนไหวดี
    
          =^_______^=
    
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    27 พฤษภาคม 2546 17:21 น. - comment id 140976

    แอบอวยพรให้เธออยู่ไกล ๆ 
    ในวันที่สายลมอ่อนไหวพลิ้วบางเบาอยู่ข้างๆ
    ดวงตะวันกลมโต สีส้มจาง
    คงพอทำให้เธอไม่อ้างว้างในหัวใจ
    
    แอบอวยพรให้คนที่เธอคิดถึง
    มานั่งทำแววตาซึ้ง ๆ อยู่ใกล้ ๆ
    เธอคงมีความสุขเกินกว่าจะต้องการสิ่งใด
    แล้วรู้ไหมคนไกล...แอบสุขใจไปกับเธอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน