... เอนกายเหยียดขาแข้ง พิงระแนงริมระเบียง นิ่งฟังสรรพสำเนียง เสียงเคยคุ้น...อบอุ่นใจ ... จิ๊บจิ๊บ...เสียงวิหค เจ้าโผผกบินร่อนไป จับลงตรงกิ่งไทร ปากก็ไซ้ส่งเสียงคู ... เหมียวเหมียว...เหลียวมามอง แมวหง่าวร้องเป็นลูกคู่ ชันคอเอียงหน้าดู เจ้าเที่ยวอยู่บนหลังคา ... โฮ้งโฮ้ง...ริมข้างรั้ว ไม่น่ากลัวเหมือนหน้าตา กลิ้งไถลวิ่งไปมา บนพื้นหญ้าน่าสุขจัง ... ก๊าบก๊าบ...อาบน้ำใส ฝูงเป็ดใหญ่ไม่ห่วงหลัง ว่ายไปไม่ได้ฟัง ลูกร้องดังติดตามมา ... เจี๊ยบเจี๊ยบ...โน่นแม่ไก่ คุ้ยเขี่ยไปเรียกลูกจ๋า อยู่ไหนไยเฉยชา แม่จะพาไปหากิน ... กรี๊ดกรี๊ด...จิ้งหรีดร้อง เสียงดังก้องพนาสินธุ์ บ่ายเย็นเคยได้ยิน เสียงไม่สิ้นไปจากใจ ... ก๊กก๊ก...กระดึงรัว ใต้คอวัวจากแนวไพร เดินตามหลังพ่อใหญ่ กลับเข้าไปใต้ถุนเรา ... นั่งนิ่งไม่ติงไหว คิดเรื่อยไปครั้งวัยเยาว์ ได้กลับคืนบ้านเก่า ที่เคยเนามาเนิ่นนาน....
4 พฤษภาคม 2546 14:53 น. - comment id 135127
ได้กลิ่นไอ้ทุยลุยโคลนเลยละจ้า จาวตาล เฮ้อ! นึกถึงบรรยากาศบ้านนา ตอนป้าเดะๆ เหมือนกันนะเนี่ย...ว่าแต่ จ๊อกจ๊อก ท้องร้องดัง หุงข้าวยังคุณแม่ขา เพลินเสียงสัตว์นานา เพลินชมป่า จนท้องรวน ~^_^~
4 พฤษภาคม 2546 15:01 น. - comment id 135131
กรี๊ดดดดดด นี่เมื่อก่อนก็เคยเข้าใจว่าผู้หญิงร้องอ๊ะ แสดงว่าเข้าใจผิดมาตลอดเลยเรา เห้ออออ ที่ไหนได้ เสียงจิ้งหรีดนี่เองอ๊ะ อิอิ
4 พฤษภาคม 2546 16:29 น. - comment id 135172
อิอิอิ น่ารักดี ................................................... :)
4 พฤษภาคม 2546 17:01 น. - comment id 135197
อ่านเพลิน จริง ๆ ค่ะ
4 พฤษภาคม 2546 18:23 น. - comment id 135218
แล้วเสียง อิอินี่รู้จักปะ อิอิ
4 พฤษภาคม 2546 20:38 น. - comment id 135261
รู้จักสิจ๊ะ....เจ้าลมจ๋า อิอิ...เสียงเจ้าลม ส่งเสียงขรมยามเจอหน้า ไงละจ๊ะ........ : P
4 พฤษภาคม 2546 20:41 น. - comment id 135263
ต๊กใจ คำว่าบ้านเก่า อ่ะ อิๆๆ คิดไปไกลเลย .. ( ^_^ )
4 พฤษภาคม 2546 21:26 น. - comment id 135283
ฝนกำลังตกพอดีจ๊ะ จาวตาล เข้าบรรยากาศดีจัง...ชอบนะกลอนน่ารักมาก
5 พฤษภาคม 2546 09:30 น. - comment id 135428
ฝีมือดีจัง
5 พฤษภาคม 2546 13:37 น. - comment id 135482
หากมีเวลา..และใจมีไฟฝันพร้อม... จะเขียนกลอนรับขวัญคนเก่งไทยโพเอม.. ผีเสื้อปีกบาง..ที่กลับมาให้หายคิดถึงและเขียนงานงามมากในวิถีชิดใกล้ธรรมชาติและงามโอบเอื้อละไมใจภายใต้แสงเทียน สายฝน และดวงดารา งานแทบทุกบทที่พุดพัดชา ประทับใจมากๆ และทึ่งมากที่เข้าใจถึงวิถีไทยชนบทด้วยดวงใจผูกพัน..พาให้มีไฟฝันละมุนนะคะ รักจริงใจเสมอ
5 พฤษภาคม 2546 14:26 น. - comment id 135499
แว่วยินเสียงไม้เรียวขวับเควี๊ยวขวับ ตกกะใจเด้งรับซึมกับที่ เคยซุกซนโดนไม้ผู้ใหญ่ตี มาวันนี้ยังชอบนึกขอบคุณ ถ้าไม่ได้ไม้เรียวป่านนี้เป็นอะไรยังไม่รู้เลย กลับบ้านเก่าต้องมองข้างฝาที่เคยเหน็บไม้ ประจำอย่างหวาดๆ อิอิ
5 พฤษภาคม 2546 16:27 น. - comment id 135541
หายไป 5 เดือน ... ตอนนี้ คงเริ่มมีไฟแล้ว... อิจฉาจังเลยน่ะ... แต่งกลอนธรรมชาติๆ เราแต่งไม่เป็น
5 พฤษภาคม 2546 16:51 น. - comment id 135542
^J^ .................. เป็นภาพในฝันทีเดียว......ชอบครับ ^_____^
6 พฤษภาคม 2546 08:33 น. - comment id 135713
ก ล อ น น่ า รั ก ดี จั ง อ่ า น แ ล้ ว ยิ้ ม ไ ด้ เ ล ย ค่ ะ ช อ บ. . . =^________^=
11 พฤษภาคม 2546 14:14 น. - comment id 137341
หลับพักสายตาฟังเสียงนก หวิดหวิว วิสวิบ เจี๊ยบจิ๊บ จิบจิบ กิ๊บแก๊บ สงัดสำเนียงแห่งธรรมชาติงาม สบายตามเสียงเรียงขำขัน วิหกร้องขับขานคู่รู้กัน ราวสรรค์ดิ่งสงบพบพระธรรม กลอนงามขอแจมนิ
17 พฤษภาคม 2546 10:51 น. - comment id 138888
ไม่เลวๆ บรรยายได้ดียังงี้ อนาคตเอาดีด้านนี้ได้แหงๆ