เห็นปลายเขียว เรียวไม้ ชายสะบัด แลลิ่วลัด ชายเขา เนาวิถี ดั่งอาภร แห่งผืนป่า ค่าคุณมี ลมพัดที แพรเขียวพริ้ว ปลิวห่มไพร ชื่นชมชิด พินิจไพร ในใจกว้าง เปิดหนทาง ความสงบ พบใจใส มองแมกไม้ สายวารี นทีไกล พาหัวใจ เงียบเย็น เช่นป่างาม จะหาสุข ใดเล่า เท่าถิ่นนี้ หอมระพี กลีบละไม ดอกไม้หวาม สีอ่อนเข้ม สลับฉะแล้ม แต้มฟ้าคราม ช่างงดงาม ตามที่เห็น เป็นผืนไพร หลับตาลง เพื่อเก็บภาพ อันอบอุ่น แสนละมุน ในห้วงคิด จิตสดใส รักเหลือเกิน ภาพวิถี นทีไพร อยากเก็บไว้ ในดวงจิต ให้นิจนาน แต่รู้ดี ว่าภาพนี้ ต้องจางหาย ถ้าเพียงตื่น ลืมตา จากฝันหวาน ภาพสีเขียว แห่งหุบเขา อันเนานาน ต้องหายพลัน จากห้องฝัน อันงดงาม คงเหลือเพียง ตอไม้ ที่ตายซาก คงความยาก แล้งแค้น แสนเหยียดหยาม จะหาภาพ เขียววะอุ่ม นุ่มนวลงาม หาได้ตาม เพียงในฝัน อันไม่จริง
28 เมษายน 2546 20:20 น. - comment id 132516
อ่า..อ่านดูแล้วไม่รู้ว่าเป็นความฝันหรือความจริง ใครก็ได้ช่วยหยิกที...อิอิ
28 เมษายน 2546 21:14 น. - comment id 132536
ใช้ได้ จ้ะ พริ่วไหว ได้อารมณ์ ดีนะ
29 เมษายน 2546 08:54 น. - comment id 132798
เขียวเรียวงามไพรร่มใจ เขียวไสวให้หวนเป็นอาจินต์ เขียวขจีพฤกษชาติจิตรโบยบิน เขียวของยุพินอารมย์งาม มาแจมเขียวใจไว้ด้วยคนนิ
7 พฤษภาคม 2546 23:00 น. - comment id 136285
มาชื่นชม ช้าไปหน่อย