สว่างคาตา

กวินทรากร

เดือนดับ ลับไกล ไปแล้ว
เจื้อยแจ้ว แว่ววก นกร้อง
ตะวัน อันแรง แสงทอง
เคลื่อนส่อง มองเห็น เช่นเคย
ลมพัด ซัดใบ ไม้หล่น
ยามยล พ้นโศก โลกย์เอ๋ย
งามจริง  สิ่งใด ไหนเลย
เท่าเชย ชมธรรมชาติงาม				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    6 เมษายน 2546 13:12 น. - comment id 122940

    ไม่ได้นอนหรือไร เมื่อคืน ..?
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    6 เมษายน 2546 15:00 น. - comment id 122986

    เพราะนะเจ้าคะ
  • สีน้ำฟ้า

    6 เมษายน 2546 15:20 น. - comment id 123003

    ไปไหนมา กลับเช้าเลยรึ
  • ตะเอ๋า

    6 เมษายน 2546 18:55 น. - comment id 123085

    อืมนะ
    ไปดริ๊ง กับฝูงเพื่อนมาอ่ะดิ
  • ราชิกา

    6 เมษายน 2546 19:28 น. - comment id 123099

    เดือนดับ  ลับไกล  ไปแล้ว
    น้องแก้ว  อยู่ไหน  ใฝ่หา
    หรือเจ้า  หลุ่มหลง   จันทรา
    เช้าแล้ว  แก้วตา   พี่มา (รอ)....ฯ
    
    แวะมาทักทายค่ะ..ฯ สงสัยว่า..ตะเอ๋า..แปลว่าอะไรคะ..
    
  • น้ำ

    7 เมษายน 2546 16:39 น. - comment id 123393

    คมความ ใจความ ยลงาม ตามจินต์ 
    ใจบิน คืนถิ่น กวีนิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน