ถึงดวงดาวเดือนเรืองลำแสง ถึงดวงแดงดวงอาทิตย์ที่เจิดจ้า ถึงท้องฟ้าที่คาคลั่งด้วยเมฆา ถึงสกุนากริ่นร้อง อย่าเจื่อยแจ้ว ถึงป่าเขาลำเนา แห่งไพรพฤกษ์ ถึงฝูงมฤกทัยวัน ดวงตาแป้ว ถึงสิ้นสุดแห่งกรรมธรรมชาติแล้ว ถึงเจ้าแผ้วถางป่าน่าเสียดาย ถึงมนุษย์เจ้าผู้มีปัญญาเลิศยิ่ง แต่ความจริงแล้วเจ้าเป็นผู้ทำลาย เจ้าช่างพลัดพรากชีวิตดับสลาย สิ่งที่นอนตายอยู่บนโลกนี้คืออะไร ไม่ได้เกิดจากมนุษย์หรืออย่างไร ถึงจะสืบไซร้ก็คงไร้ความ แต่ธรรมชาติมีเรื่องที่จะมาถาม เจ้าไม่เป็นไปตามกฎแห่งกรรมหรืออย่างไร
พิราบสีขาว 27 มี.ค. 2546 12:17 น. - ID 31307 
714
7
0
27 มีนาคม 2546 12:44 น. - comment id 119287
สูงสุด คืนสู่สามัญ ค่ะ ไม่พ้นตายกันหรอกค่ะ ........เกี่ยวป่าวนิ อิๆๆๆ.
27 มีนาคม 2546 12:57 น. - comment id 119294
เกี่ยวสิเป็นความจริงแท้เลยนะจ๊ะ
27 มีนาคม 2546 13:07 น. - comment id 119299
อืมม..กรรมสมัยนี้ติดจรวดเสียด้วยสิ ว่ามั้ย
27 มีนาคม 2546 13:28 น. - comment id 119313
มาชื่นชมพี่ พิราบสีขาวค่ะ....อิอิอิ...... แต่งบ่อยๆ จะมาอ่านบ่อยๆนะคะ
27 มีนาคม 2546 14:55 น. - comment id 119343
ผมเชื่อในการจัดสรรค์ของธรรมชาติครับ ชอบจังประโยคนี้ แต่ธรรมชาติมีเรื่องที่จะมาถาม เจ้าไม่เป็นไปตามกฎแห่งกรรมหรืออย่างไร
27 มีนาคม 2546 18:13 น. - comment id 119372
ขอบคุณครับที่แสดงความคิดเห็น
27 มีนาคม 2546 18:52 น. - comment id 119388
กฎแห่งธรรมชาติ...มีไว้ให้ดูแลและควบคุมกันเอง...แต่มนุษย์...เป็นผู้ทำลายกฏเหล่านั้นค่ะ... สังคมเราจึงเป็นเช่นนี้...
27 มีนาคม 2546 19:50 น. - comment id 119402
คุณราชิกามีความเห็นที่ดีมาก แต่ทุกอย่างท้ายที่สุดก็เป็นไปตามกฎแห่งธรรมชาติ
27 มีนาคม 2546 20:15 น. - comment id 119417
ขอบเขตแห่งห้วงจักรวาลอันกว้างใหญ่ สิ้นสุดที่ใจเราเอง
27 มีนาคม 2546 21:21 น. - comment id 119445
พิราบขาว+เจือจันทร์... โห..เจ้าสำนวนกันจริงๆเลยนะเพื่อนเรานี่ อืม..ปรัชญานายครองอาณาจักรห้องเรียนเราแล้วรู้ไหมทั้งสองคน
27 มีนาคม 2546 22:38 น. - comment id 119467
โอ๊ะ...โฮ...วาทะนายคมคายใช่เล่น...ดุจมีดเฉือนเนื้อจนเลือดไหลซิบ...ข้าน้อยมิบังอาจ...เพราะมาก...จะรออ่านบทกวีของท่านอีกนะเจ้าคะ
29 มีนาคม 2546 11:44 น. - comment id 120049
อย่างนี้ต้องใช้ยาปลูกป่าสะแล้ว ไม่ต้องซื้ออยู่ในจิตสำนึกของคนเรานี่เอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
