ลำนำใบไผ่

ไผ่ม่วง

ใบไผ่พลิ้วปลิวหล่นบนลำธาร
คล้ายเรือน้อยลอยผ่านแม่น้ำใส
ที่พลิ้วลงคงไม่น้อยกว่าร้อยใบ
การเดินทางที่ยิ่งใหญ่ก็ดำเนิน
กระแสเชี่ยวลดเลี้ยวพัดลัดเลาะหิน
เหนือธารรินนาวาไผ่ได้เหาะเหิน
ลมแรงพัดบ้างปลิวห่างต่างทางเดิน
ท่องเที่ยวเพลินจนลืมหลังฝั่งไม่มี
ที่นับร้อยก็เหลือน้อยไม่เกินสิบ
ใบที่อยู่เป็นคู่ชิดก็ห่างหนี
น้ำยิ่งเชี่ยวยิ่งพัดพาห่างทุกที
จะยังมีกี่ใบที่ลอยร่วมทาง
ยิ่งไปไกลธารก็ไหลออกทะเล
ต่างใบไหลให้หักเหเหมือนหมองหมาง
ใบไผ่เอยเจ้าไม่เหลือเพื่อนร่วมทาง
ฟ้าก็ห่างน้ำก็เย็นเป็นอย่างไร
ได้แค่หวังให้น้ำซัดพัดชะตา
พาใบไผ่ไปเสาะหาทางสดใส
รู้ว่าฝั่งนั้นเกินหวังยังแสนไกล
ขอแค่พบไผ่อีกใบ... ไหลร่วมทาง				
comments powered by Disqus
  • ไอน้องตัวแสบ

    10 มีนาคม 2546 00:37 น. - comment id 113367

    .........
  • ..สีน้ำฟ้า..

    10 มีนาคม 2546 01:13 น. - comment id 113372

    ขอให้พบไผ่อีกใบ..ไหลมาร่วมทางค่ะ
    
    
  • นายดอกไม้

    10 มีนาคม 2546 07:08 น. - comment id 113388

    ใบไผ่ ไหลตามน้ำ 
    ไม่นานนัก ก็ย่อยสลายอ๊ะดิน่ะ
  • ลำน้ำน่าน

    10 มีนาคม 2546 14:10 น. - comment id 113483

    ใบไม้ที่ร่วงแล้วย่อมปลิดปลิวลงไปเพื่อกลายเป็นอาหารอันโอชะให้แก่ต้นไม้ต่อไป
    จะเศร้าไปใยครับ  เป็นกฎธรรมชาติ
    
    บทกลอนไพเราะแฝงฝังด้วยความเศร้าโศก. น้ำตาจะไหล....รอใบไผ่ไหลมา
    
    
  • ไผ่ม่วง

    10 มีนาคม 2546 15:20 น. - comment id 113504

    ขอบคุณ คับ  ทุกคน
  • รักคุณคับ

    10 มีนาคม 2546 18:00 น. - comment id 113586

    อีกหน่อยก็เจอเองแหละคร๊าบ..
       ไผ่อีกใบ..กำลังจะมาแล้วล่ะ
      เตรียมตัวรับให้ดีละกัน..อิอิ
         อิอิ...^_^
  • กระดานโต้คลื่น

    20 มีนาคม 2546 00:39 น. - comment id 116716

    เจอกระดานโต้คลื่น  เป็นเพื่อนร่วมทางได้หรือเปล่าจะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน