ปลูกไม้เพื่อใช้ทำฟืน หุงต้มอื่นๆ ได้หลากหลาย ค้าขายก็ได้ราคา นำต้นไม้มากั้นเขตแดน มีต้นไม้อยู่ใกล้บ้านเรือน ทำให้ร่มรื่นเย็นสบาย ยึดเกาะหน้าดิน ไม่ให้สิ้นสลาย ไปตามน้ำ รากต้นไม้ยังทำยาได้ มีประโยชน์มากมายหลากหลาย น้ำเลี้ยงยังทำน้ำตาล รสอร่อยหวานชื่น ชุ่มคอ ส่วนตอก็ได้น้ำมัน และยังมีชันกับถ่านไม้ โคนต้นยังทำหัตถกรรม ได้ตั้งหลากหลายอย่าง มีราคา ส่วนยางมาทำชันได้ อีกทั้งทำให้ได้กำยาน นำมาใช้เผาอบผ้า กลิ่นหอมจริงหนา...เจ้ากำยาน ย้อมผ้าก็ได้เช่นกัน พลาสติกกระดาษนั้นก็ต้องใช้ไม้ ดอกนั้นยังใช้ทำยา ทำสีย้อมผ้า บางดอกนำมากิน ป่าไม้ที่อยู่เมืองไทย จงรักษาไว้ให้ดีดี ป้องกันไม่ให้เสื่อมไป ให้เจริญงอกงามอร่ามตา รณรงค์ให้ปลูกทดแทน ให้รักหวงแหนกันทั่วไป มิให้ผู้ใดเหยียดหยาม ว่าสยามเมืองไทยยังไม่เจริญ
8 มีนาคม 2546 20:18 น. - comment id 113051
หง่ะ... เป็นความผิดของเราเองค่า~~ ร้องไม่ได้หง่ะ....ทำไงดี???
8 มีนาคม 2546 20:58 น. - comment id 113059
ตอนแรกกลอนนี้แต่งเพื่อส่ง อ. อ่ะค่ะ ไม่ค่อยเพราะช่ายมะ
8 มีนาคม 2546 22:15 น. - comment id 113075
ม่ายช่ายยยยยย เพราะนะคะ แต่เราพยายามจาร้อง อ่ะค่ะ แต่ร้องไม่เป็น อิอิ
8 มีนาคม 2546 22:37 น. - comment id 113078
ขอบคุนค่ะ
9 มีนาคม 2546 10:20 น. - comment id 113148
จริงๆแล้วรองเป็นทำนองสามัคคีชุมนุมมันก็ร้องยากเหมือนกันนะครับ ร้องเป็นทำแนว HIPHOP ไม่ได้เหรอครับ แหะๆ ก็เพราะดีครับ
9 มีนาคม 2546 22:35 น. - comment id 113324
ความคิดไม่เลวเลยหนิคะ
10 มีนาคม 2546 14:14 น. - comment id 113485
ธรรมชาตินั้นมีคุณค่า หากเรารู้รักและรู้ค่า อยู่บนการพึ่งพาของกันและกัน ลำน้ำบทกวี ไพเราะ ชวนให้สำนึกในคุณค่า ที่เราอาจจะลืมเลือนกันด้วยเป็นสิ่งใกล้ตัว