เจ้าดอกหญ้าดอกน้อย เฝ้าแหงนคอคอยมองดาวบนฟ้า สูงสุดเกินเอื้อมหนอดวงดารา กระพริบพาใจดอกหญ้าวับวาวตาม ห่างไกลกันอีกทั้งความแตกต่าง มีเพียงน้ำค้างยังเฝ้าไถ่ถาม ลมรำเพยเชยมาเป็นนิยาม เล่าตำนานถึงความต่างเพียงนิยาย ดอกหญ้าเศร้าโน้มน้าวมองดูดิน น้ำตารินใจร้าวแตกสลาย ดอกหญ้าน้อยต้อยต่ำกลางดินทราย อย่ามองหมายดวงดาราพร่างฟ้าพราว ดาวก็เศร้ารู้ตัวเราไม่อาจคู่ และรับรู้สื่อถึงใจที่ปวดร้าว อยากโอบกอดปลอบขวัญให้คลายเศร้า ยามฟ้าหนาวสะเก็ดดาวคืนพื้นไพร !!!!!!!!!!!!!!!!???????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
20 กุมภาพันธ์ 2546 00:18 น. - comment id 109734
โน้น....ดาวตกแล้ว เธอเห็นไหม๊ดอกหญ้า.. ฉันเห็นนะ....เสียงแววๆมาจากดอกอ้อ...
20 กุมภาพันธ์ 2546 07:51 น. - comment id 109752
ฉันขอเป็นดวงดาว..บนฟ้าไกล.. ฉันจะได้.. หัวใจ..ของดอกหญ้า.. ถ้าหากดอกหญ้า..นั้นชื่อไอซ์สส.. ฉันขอ..ใกล้ๆ..หัวใจ..ของเธอ.. อิอิอิ...
20 กุมภาพันธ์ 2546 09:19 น. - comment id 109754
ดวงดาวดอกหญ้าพายุฝน แค่กมลคิดไปไยหวั่นไหว ไม่ว่าห่างต่างกันไกลแสนไกล ถึงอย่างไรอยู่คู่โลกคู่โศกตรม ทุกความฝันวันดีร้ายมากมายเรื่อง อย่าเปล่าเปลืองท้อแท้แม้ไม่สม มีดวงตามองโลกสวยลืมระทม ให้ใจห่มด้วยความดีโลกนี้งาม.. สถาปนิกในดวงใจพุดพัดชาเส้นเลือดในสมองแตก..และเพิ่งผ่านพ้นวิกฤตพุดพัดชากำลังฟื้นฟูกำลังใจเคียงข้าง..แม้ใจจะอ้างว้างและหวั่นกลัว..แต่เราก็ต้องสร้างพลังใจหาญกล้าทายท้าเผชิญ..พายุสายฝน และลมแรงในบางช่วงชีวิต..
20 กุมภาพันธ์ 2546 09:23 น. - comment id 109756
สิ้นแสงดาวพราวฟ้านำพาโชค โลกทั้งโลกเหลือโศกรอล้อหวั่นไหว คนชิดใกล้ในกมลกลางดวงใจ มาป่วยไปในวันนี้ที่ตรอมตรม.. ขวัญเข้มแข็งแกร่งกล้าล้าโรยร่าง แก้มพราวพร่างด้วยน้ำตาพาขื่นขม โลกที่หวังวันข้างหน้าให้ท้าชม มาระทมแหลกยับทับถมใจ ในเงาดาวพราวฟ้าไยมืดมิด ไร้คู่คิดไร้ดวงตาสวรรค์ฝันหวั่นไหว สิ้นเมตตามาแรมร้างอ้างว้างใจ ขวัญไร้ใครในวันนี้ที่ฟ้าเมิน
20 กุมภาพันธ์ 2546 17:45 น. - comment id 109844
ดอกเอ๋ยดอกหญ้า......น่าสงสาร ยามฟ้าหนาวสะเก็ดดาวคืนพื้นไพร สงสัยว่ารักกันอย่างไร............. คงใช้...หัวใจกวี กลอนหวานกินใจจัง....
20 กุมภาพันธ์ 2546 18:31 น. - comment id 109857
^_^
20 กุมภาพันธ์ 2546 20:27 น. - comment id 109880
ยังแต่งกลอนเก่งเหมือนเดิมเลยนะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2546 21:04 น. - comment id 109892
...ดอกหญ้าจ๋าอย่าหวั่นไหว เธอมีฉันอยู่เป็นเพื่อนคอยปลอบขวัญ เก็บความเศร้าความปวดร้าวนะดวงชีวัน ยังมีวันใหม่แสนสดใสให้ก้าวเดิน...
21 กุมภาพันธ์ 2546 13:24 น. - comment id 109971
^*^ ^*^ ^*^...........ฮือ ฮือ ดอกหญ้าจ๋าา......^*^ มานี่แนทตี้มาปลอบขวัญ ดอกหญ้าเจ้าอย่าร้าวชีวาวัน เจ้าอาสัญแล้วข้านั้นจะอยู่กับใคร อ่ะนะ...จบจนได้ล่ะไอซ์ แนทตี้เก่งมะ ไพเราะมาก.. จนอดแจมมะได้อะจ๊ะ อิอิ ^*^....................^___^..................^*^
21 กุมภาพันธ์ 2546 16:51 น. - comment id 109995
ดอกหญ้าผู้น่าสงสาร อย่าเศร้าไปเลยนะ...
27 กุมภาพันธ์ 2546 18:52 น. - comment id 111028
ดอกเอ๋ย..ดอกหญ้า เจ้าสูงค่า...ในสายตา ของข้านี้ ความสวยงาม ธรรมชาติ ดาษดื่นมี แพ้ความดี ที่มีไว้ ให้คนชม...ฯ ดอกหญ้าสวยงาม..ด้วยความดีที่มีอยู่ในตัวเอง...