คราหนึ่งเพื่อนข้าอธิษฐาน ยามจิตวิญญาณงันเหงา ดึกลงพรมพัดแผ่วเบา หอมกลิ่งดาวเจ้าโชยไกล แม้นว่าใจเขาต้องสลาย ขอกลายเป็นดาวสกราวใส ฝันร่วมฟ้าฟากฝากไฟ เปล่งดวงหัวใจฉายดวง เป็นมิตรของคนช่างฝัน ด้วยแรงจิตอันใหญ่หลวง เป็นดาวเฉกดาวทั้งปวง รุ่งโรจน์โชติช่วงรางชาง เป็นคมเนตรจ้องเจิดจ้า แต่ค่ำจนฟ้ารุ่งสาง เป็นขวัญของนักเดินทาง ผู้ยังก้าวย่างหยัดยืน เป็นดาวกล่อมธรรมชาติ ยามโลกเกรี้ยวกราดฝาดฝืน เป็นนวลแสงทองส่องพื้น แผ่นดินได้ชื่นแสงพราว...............
ดวงดาวแห่งคนช่างฝัน 19 ก.พ. 2546 22:08 น. - ID 29570 
1697
2
0
19 กุมภาพันธ์ 2546 22:40 น. - comment id 109728
เป็นภาษามี่สวยงามมากคะ ละมุ่นละไม ไม่รู้จะบรรยายยังไง แต่รู้สึกดีมากๆค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2546 18:48 น. - comment id 109862
หน้าส่วนตัว
เห็นด้วยคับ...ภาษาสวยจริง
เก่งคับเก่ง
^_^
20 กุมภาพันธ์ 2546 20:49 น. - comment id 109887
อืมม.. เก่งอ่ะ.. แล้วมาชมเรา.. ที่ไหนได้..ตัวเองเก่งกว่าอ่ะ เก่งจริง ๆ นะคะ -่jammy-
24 กุมภาพันธ์ 2546 02:32 น. - comment id 110322
ต้องเก่งอยู่แล้วล่ะครับ เพราะคนที่เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมาเป็นถึงกวีซีไรท์นี่ครับ... ผมหมายถึงคุณไพวรินท์นะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
