คิดถึง สายลมพัด โปรยปริว พลิ้วลู่ลม ใบไม้ล่วง ลิ้วลอย ไปแสนไกล สายลมพัด สบัด กระพือใบ กลอนจากใจ พรั่งพรู พรมพื้นไพร คนึงหา สายน้ำไหล หลั่งริน จากภูผา ดั่งสายฟ้า เสียงสั่ง จากสวรรค์ กลางป่าพฤก พงไพร พนาวัลย์ เขาสูงชัน เชิงชั้น ช่างหน้าชม ยาใจ สายใยบัว บัวสาย ลอยเต็มบึง บัวชวนผึ้ง เชยชม ลิ้มเกสร ดอกตูมผลิ บานแย้ม เย้าภมร มัจฉาอ้อม เครียคู่ ในสายบึง
14 กุมภาพันธ์ 2546 14:56 น. - comment id 108912
มีความหลังหรือครับ..... อย่าลืมกลับไปเยี่ยมเยียนบ้างล่ะ.... ....คิดถึงบ้านแท้...
16 กุมภาพันธ์ 2546 13:55 น. - comment id 109191
คงมีความหลังเหมือนคุณ ตุ๊กตาไล่เหงา ขอบคุณที่แวะมา
16 กุมภาพันธ์ 2546 18:34 น. - comment id 109256
คิดถึง...คนึงหา..ยาใจ... อยู่แห่งใด..พร่ำเพ้อ..ละเมอหา ขอเพียงเธอ...อย่าจากไป..ไกลลับตา จงคืนมา...คราครั้งเก่า...ที่เฝ้าคอย... แวะมาเยือนค่ะ..
16 กุมภาพันธ์ 2546 22:34 น. - comment id 109304
เสน่แห่งธรรมชาติ คงเป็นความสงบ ทำให้อยากไปพักผ่อนกับธรรมชาติเสมอ ขอบคุณ ราชิกา ที่แวะมาครับ
1 มีนาคม 2546 17:48 น. - comment id 111429
คิดถึงใครคนนึ่งอยู่ใช่มั้ย คนที่ให้ความรักความผูกพัน คิดถึงคนที่รักกันมาทุกคืนวัน คนคนนั้นคือเธอคนเดียว.....จากคนที่ชื่อเหมือนคุณ...น้ำคะ