ดอกไม้น้อยและเด็กตัวจ้อย

เสี้ยว

อ่อนแสนอ่อน อ้อนอาบลม พรมอุ่นแดด
รังสีแผด แดดอาบทุ่ง รุ่งพฤกษา
แลทิวข้าว พราวกระจ่าง กลางสายตา
เด็กน้อยมอง ว่าช่างใหญ่ เกินตาชาย
เลยลองเหลือบ ก้มลงมอง ตรองตรงขอบ
ก็นึกชอบ ดอกเล็กเล็ก นี่ไฉน
ไม่ต้องทอด มองยาว สาวตาไกล
เจ้าอยู่ใกล้ ข้าได้เอื้อม ดอมเด็ดดม				
comments powered by Disqus
  • คะน้า

    24 สิงหาคม 2544 23:26 น. - comment id 9532

    เก่งจังเลยค่ะ เร็วมาก 5 นาทีเอง
  • ติ๊ก

    25 สิงหาคม 2544 00:34 น. - comment id 9547

    เก่งจัง
  • โคลอน

    25 สิงหาคม 2544 12:02 น. - comment id 9620

    เก่งจังค่ะ.เพราะด้วย
  • นิติ

    26 สิงหาคม 2544 02:56 น. - comment id 9692

    เยี่ยมไปเลยครับ เพราะมากครับ
  • ลีน

    26 สิงหาคม 2544 06:08 น. - comment id 9740

    อืม              เพราะค่ะ
  • แต้ม

    26 สิงหาคม 2544 11:31 น. - comment id 9771

    อยากรู้ว่าแก่นหรือกระพี้มันอยู่ตรงไหน
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน