สวัสดี...อรุณ... ๕. หอมนักเจ้าไอแดด...ที่แผดกรุ่น หอมละมุนแนบเนา...เจ้าพะนอ หอมน้ำค้างหยาดเหมย...เจ้าเอ่ยขอ หอมจริงหนอกายกลิ่น...มิสิ้นจาง ๖. หอมไอดินกลิ่นหญ้า...ชายคาบ้าน หอมนงคราญหวานตา...รุ่งฟ้าสาง หอมไม่สิ้นอบอวล...นวลแนบนาง หอมไม่สร่างร้างลา...ยอดยาใจ ๗. สุริยาเคลื่อนคล้อย...เริ่มลอยสูง นกกาฝูงโบยบิน...สู่ถิ่นไหน ใจพี่นี้ยังใกล้...แม้นตัวไกล ไม่นานไซร้คืนหวน...มาชวนฝัน ๘. ขอบฟากฟ้าไกลตา...ทิวาเด่น ประดั่งเช่นหทัย...หัวใจฉัน ยังยืนหยัดมั่นคง...แม่นงคราญ ไม่แปลกผันเปลี่ยนไป...ที่ไหนเลย...
15 มกราคม 2546 09:57 น. - comment id 104920
อรุณรุ่ง ณ แดนไกลสุดปลายฟ้า ยังห่วงหาถึงกันอยู่บ้างไหม คนละซึกขอบโลกหวั่นดวงใจ กลัวมีใครเกี่ยวข้องให้หมองทรวง
15 มกราคม 2546 19:33 น. - comment id 104960
คนละซีกขอบฟ้า...ที่ว่าไกล อย่าหวั่นไหวนะเจ้า...แม้นเหงาหมาง สุดขอบฟ้าก้าวเดิน...คนละทาง ไม่จืดจางคะนึง...รำพึงเคย
15 มกราคม 2546 21:08 น. - comment id 104970
อันขอบฟ้าแสนไกลสุดปลายฟ้า ขอบฟ้ากว้างไกลสุดตา..ยังห่วงถึง ฝากเดือนดาว พราวฟ้า พาคำนึง ว่าคนไกล..ใจห่วงซึ้ง..คิดถึงเธอ.........
16 มกราคม 2546 05:59 น. - comment id 105000
ขอบฟ้ากว้างไกลตา...นภาห่าง เหมือนลาร้างลืมเลือน...เพื่อนจอมขวัญ ยังจดจำดาวน้อย...ลอยเคียงกัน ไม่นานวันคืนหวล...หานวลนาง