เถาเจ้าเลื้อยเอื้อยอิ่งอิงค้างคู่ พินิจดูรู้ว่าช่างงามสม ดอกชมพูชูช่อรอใครชม อยากเด้ดดมสมสู่ชมพูนาง ดอกเป็นรูปหัวใจคล้ายใจพี่ เอื้อนวจีมีใกล้ไม่เหินห่าง ถิ่นกำเนิดเกิดไกลไม้เดินทาง จากเดินร้างเม็กซิโก...มาโตไทย ไม้เถาทอดยอดยาวดอกพราวสะพรั่ง ตลอดทั้งขวบปีอวดสีใส เลื้อยพันรั้วคลุมร้านละลานใจ ภมรใคร่เคลียเคล้าเฝ้าจับจอง พวงชมพูดูเถิดช่างเฉิดโฉม ดุจคำโลมพี่อ้างดังสนอง สีชมพูชูเชิดเพริศน่ามอง หวังนวลน้องต้องใจให้เฝ้าชม ฯ
30 ธันวาคม 2545 22:44 น. - comment id 102632
....อาจมีค่าน่าชมสีชมพู คอยชื่นชูชีวีที่สุขสม แต่พอนานผ่านไปไม่ภิรมย์ สีน่าชมกลับหมองใครมองเอย..... ....สวัสดีครับ...
30 ธันวาคม 2545 23:07 น. - comment id 102638
ชมพูน้องคล้องใจให้ปลื้มจิต ยามเพ่งพิศนวลนั้นอกพลันไหว แก้มระรื่นชื่นยิ้มพร่างพริ้มใจ แสนคลั้งไคล้โฉมตรูชมพูนาง .. สวัสดีค่ะ คุณค้างคาวคืนคอน .. :)
31 ธันวาคม 2545 00:22 น. - comment id 102652
...คิดอีกทีสีหมองเคยมองสวย มากค่าด้วยเวลามากั้นขวาง ดอกเจ้าเพี้ยนเปลี่ยนไปไม่เคยจาง ในรูปร่างสวยมีสีชมพู.... ....ราตรีสวัสดิ์ครับ...
31 ธันวาคม 2545 00:57 น. - comment id 102662
ยังงามซึ้งตรึงในหทัยหวาม มั่นคงตามกระแสนัยแห่งใจเอ๋ย ชมพูนุชผุดผ่องยามยลเชย เกินละเลยลบหายให้กลายคืน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
31 ธันวาคม 2545 10:19 น. - comment id 102690
^J^ ............. ***ชื่นชมพู พริ้วพราย ประกายผ่อง เมื่อยามมอง พริ้วพราย กระไรเหมือน อบอุ่นอิ่ม พริ้วพราย ยามได้เยือน ไม่ลืมเลือน พริ้วพราย ดล้ายนวลปรางค์....ฯ
31 ธันวาคม 2545 19:52 น. - comment id 102741
ชมพูน้องต้องใจให้อิงแอบ ประชิดแนบนวลน้อยใจคล้อยไหว เฝ้าภิรมย์ชมชื่นระรื่นใจ เจ้าวิไลหมายคู่ชมพูพวง ..