๑) ด้วยสองเท้า ก้าวมั่น ไม่หวั่นไหว กี่ขุนเขา แนวไพร ก็ไปถึง ข้ามห้วยระหารลำธารบึง งามตะลึง ซึ่งพฤกษา นานาพันธุ์ฯ ๒) แมกไม้ เล็กใหญ่ ในไพรกว้าง กับชีวิต คนเดินทาง อันแสนสั้น ทุกก้าวย่าง บนหนทาง ที่ลาดชัน จุดไฟฝัน ระหว่างทาง ในกลางไพรฯ ๓) สวย สงบ เงียบ และเยียบเย็น แอบซ่อนเร้น ความงาม ชวนหวามไหว มวลสกุณา ขับบรรเลง เพลงพงไพร กล่อมหัวใจ คนหมองไหม ให้กำลังฯ ๔) ทุกสัมผัส แห่งรอยเท้า ที่ก้าวย่าง ทุกสัมผัส แห่งรอยทาง มีความหวัง ปลุกจิตใจ ปลอบชีวิน ที่ภินท์พัง ล้างความช้ำ แต่หนหลัง ที่ฝังใจฯ ๕) ณ ตรงนี้ คือแดนดิน ถิ่นสถาน อลังการ ธรรมชาติ มาวาดไว้ ดุจทิพย์สถาน เทวา นภาลัย คือวิมานไพร งามระยับ ซับลังกา เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าซับลังกา อ.ลำสนธิ จ.ลพบุรี บทกลอนไทยบทกลอนไทย
อ้อยสร้อย 27 ธ.ค. 2545 17:26 น. - ID 27676 
788
1
0
28 ธันวาคม 2545 07:13 น. - comment id 102375
เวลาเช้า เช้า ได้อ่านกลอนธรรมชาติแล้วรู้สึกดีจัง *..จากใจไคริ..*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
