หากคืนนี้เธอมองไปในฟากฟ้า จะเห็นว่าดารากำลังเหงา จันทร์เสี้ยวโศกหลบสลดบดบังเงา เมฆก็เศร้าฟ้าก็หม่นจนวังเวง เธอรู้ไหมทำไมใยจึงตรม แม้แต่ลมยังหวีดหวาดขลาดข่มเหง หริ่งมิกริ่งกรีดกรายร่ายบรรเลง ไม่มีเพลงราตรีที่กังวาล เหตุเพราะว่าฉันมาพ้อต่อคืนค่ำ ให้ฝากคำถึงเธอเพ้อแว่วหวาน เมื่อคนรักต้องแรมร้างห่างมานาน จึงต้องการเรียกร้องต้องการรัก ฟ้าคงรู้ว่าเธอนั้นคงปันใจ ไม่คิดหวังว่าใครใจจะหัก ฟ้าคงน้อยใจระกำช้ำยิ่งนัก รับรู้รักและอาวรณ์จะคลอนคลาย ฟ้าจึงหม่นหมองเหมือนเตือนคนคอย ดาวดวงน้อยคงกลัวใครใจสลาย วิมานวาดพลั้งพลาดอาจทลาย เมื่อสิ้นสายสัมพันธ์วันห่างเหิน ไม่รู้เธอมองดูอยู่หรือเปล่า รักและเหงาโถมกระหวัดจึงขัดเขิน ขอให้เรื่องราวนั้นมันบังเอิญ แค่คิดเกินเลยไปมิใช่จริง ขอแค่ฟ้ามาเย้าหยอกมาหลอกเล่น แกล้งให้เข็ญใจตรมขมใจยิ่ง ฟ้ารู้แล้วว่าคนไกลมอบใจจริง และแกล้งทำทุกสิ่งให้วิงวอน หากคืนนี้เธอมองไปในฟากฟ้า คงรู้ว่าจันทรามาหลอกหลอน ดารารายลวงฤดีที่อาวรณ์ ซุกรักซ่อนซึ่งเธอมอบตอบคืนมา (ม้าก้านกล้วย)
12 ธันวาคม 2545 08:37 น. - comment id 100396
มาตอบแทนดาวบนฟ้า..แล้วกันนะ เพราะว่าดารารายของพีม้า หายเข้ากลีบเมฆไปทำงานมังนะ.. ฟ้าตอบคำพร่ำถามยามลมหนาว ดาราพราวหายไปใจอ่อนล้า งานมากมีที่มากมายพาหายหน้า ใช่ลืมว่ามีใครใจจดจำ.. ฟ้ากับดินถวิลกันวันคืนผ่าน เคยฝากหวานผ่านกลอนอ้อนจนหนำ มาวันนี้ฟ้าคนดียิ่งระกำ งานประจำรัดร่างต้องห่างไกล ไม่ช้านานอย่ารานร้าวดาวมาสู่ ลอยมาคู่เคียงกันอย่าหวั่นไหว เพียงอย่าฝากเพียงหวานแล้วผ่านไป ดาวรอใจใครคนดีที่หวังร่วงสู่ทรวงเธอ..ผู้หนักแน่นผู้มั่นคง..ตรงต่อดาวเพียงหนึ่งเดียว..
14 ธันวาคม 2545 10:49 น. - comment id 100756
เศร้าจังเลยนะพ่อม้า
28 ธันวาคม 2545 13:05 น. - comment id 102407
คนอ่านเลยพลอยเศร้าตามไปด้วยเลย