ลมหนาวล้อมกล่อมจิตใจให้คิดถึง ลมรำเพยเลยรำพึงถึงรักเก่า ดอกไม้บานโบกโบยใจให้ซึมเศร้า เพลงเหงาเหงาแว่วกังวาลราญฤดี ทรวงสะท้านพาลสะเทิ้นเขินสะท้อน จิตจึงอ่อนอ้อนอารมณ์ถมวิถี โหยกระหายรักมาหลอมกล่อมชีวี แม้ไม่มีใครกังวลมาสนใจ ตะโกนกู่ก้องทวนลมจมอดีต บรรจงขีดเขียนกวีที่หวามไหว ละเมอเก้อเพ้อเพียงว่าลาอาลัย จากหัวใจที่ระกำช้ำเหลือเกิน รักเมื่อร้างใยระลึกนึกถึงรัก หนาวก็หนักรักก็หน่ายหายห่างเหิน จินตนาการเตลิดมิเพลิดเพลิน จนยับเยินเกินเยียวยาบ้าระบม เกลียดลมหนาวใยพัดผ่านมาหว่านเหงา เกลียดความเศร้าทรวงสะอื้นต้องขื่นขม เกลียดใจตัวเองยิ่งนักรักลมลม แล้วมาจมห้วงน้ำตาเพราะว่าช้ำ กระไรเลยลมเหมันต์นั้นยังย้อน พัดมาหลอนผ่อนมาหลอกมาตอกย้ำ มิรู้หรือใจนี้เหน็บเจ็บระกำ พัดกระหน่ำมาทำไมก็ไม่รู้ (ม้าก้านกล้วย)
6 ธันวาคม 2545 08:34 น. - comment id 99537
ห้ามฤดูกาลผ่านมาได้ด้วยละหรือ ห้ามฤดียื้อหยุดฝันวันหมองยังมิได้ ห้ามหัวใจก่อนห้ามให้หนาวคลาย ห้ามธรรมชาติได้มิใช่คนแล้วเป็นเทวดา.. อิๆๆๆ
6 ธันวาคม 2545 19:20 น. - comment id 99626
เป็นบทกลอนที่เหงา เจ็บและช้ำอย่างมากเลยค่ะ อ่านแล้วชอบมากค่ะพี่ม้าฯ
7 ธันวาคม 2545 13:54 น. - comment id 99712
ลมหนาวเพียงพัดพามาทายทัก ไม่นานนักจักลาอย่าหวั่นไหว จงประคับประคองตรองดวงใจ ปล่อยทุกข์ไปตามลมตรมคงจาง ว่าแต่ ลมหนาวลำเอียงจังนะ แถวนี้มีแต่ฝนกะแดดจ้า แจงแวง ~^_^~
7 ธันวาคม 2545 19:32 น. - comment id 99742
เกลียดอารายเราอ่า แง๊ๆๆ
8 ธันวาคม 2545 00:16 น. - comment id 99801
ลมหนาวเมฆหมอกมาเยือน ย้ำเตือนถึงวันก่อนเก่า ใครบอกเมื่อฟ้าบางเบา ความเศร้าจะเริ่มจืดจาง ไยฉันคนนี้ไม่เปลี่ยน วนเวียนอยู่อย่างอ้างว้าง ลมหนาวคงคล้ายม่านบาง ที่มาปิดกั้นกลางใจ
16 ธันวาคม 2545 12:20 น. - comment id 101032
ก็รักษาสุขภาพแล้วกันนะ ห่มผ้าเยอะๆนะจะได้ไม่หนาว