ตะวันรอนกำลังดับลาลับล่วง เหมือนกับดวงใจดับลาลับหวัง ฟ้าหม่นแดงแฝงแสดเศร้าเผาภวังค์ เหมือนพลังจะทรงกายมลายไป ฟ้าอีกฟากยังมีจันทร์อันกระจ่าง แต่ใจว่างอ้างว้างกลางแขไข เมื่อวันนี้ทั้งชีวีไม่มีใคร จึงเหมือนใจสลายไปไร้รุ้งราง ราวว่าแสงแห่งรักกำลังหรี่ ราวว่ามีม่านมืดขึงพืดขวาง ราวโหยหาแสงมณีสุรีย์สล้าง ราวอยู่กลางอเวจีที่ทุกข์ทน เฝ้าอาลัยสนธยาอย่าคล้อยค่ำ อย่าตอกย้ำโชคชะตาว่าหมองหม่น อย่าหลอกหลอนให้อาลัยในมืดมน อย่าปล่อยคนเหงาหัวใจไว้เดียวดาย จะมีไฟไหนหนอรอแสงสาง ส่องใจว่างสร่างเศร้าเงาสลาย รับฟังถ้อยอัดอั้นพลันผ่อนคลาย ค้นหาสายปลายรุ้งสวยด้วยแสงทอง ไฉนเลยตะวันรอนอ่อนแสงลง เจ้ายังคงเฉยชาข้ายังหมอง ฟ้าเมื่อสิ้นสุริยาไม่น่ามอง ใจเมื่อไร้รักครองต้องรวดร้าว (ม้าก้านกล้วย)
2 ธันวาคม 2545 16:25 น. - comment id 98979
ตะวันจะลับกี่ครั้งก็ขึ้นมาใหม่เท่าครั้งที่ลับ พรุ่งนี้จะดีเองครับ
2 ธันวาคม 2545 20:30 น. - comment id 99013
เพราะครับ..
3 ธันวาคม 2545 08:13 น. - comment id 99086
ตะวันลาฟ้าเปลี่ยนสีมีสุขโศก นี่คือโลกฝากฝันวันเสน่หา เกิดมาแล้วมีชีวิตมอบชีวา เพียงรู้ค่าคำรักก็จักพอ พ้อและเพ้อเผลอก็พรากจากก็เจ็บ กี่หนาวเหน็บกี่เจ็บช้ำเคยพร่ำขอ กี่รานร้าวกี่เศร้าใจกี่รักรอ โลกก็ท้อขอมากไปไม่ไยดี ฤดูกาลเปลี่ยนมากี่คราแล้ว ฤดีแก้วกระจายคล้ายชีพนี้ มีทุกข์บ้างสุขบ้างนะคนดี ฟ้าเปลี่ยนสีชีวีหวังยังเฝ้ารอ..รุ้งมาเยือน
15 ธันวาคม 2545 09:18 น. - comment id 100879
ช่วยแต่งกลอนที่เกี่ยวกับดวงอาทิตย์ให้หน่อยได้ไหมค่ะจะเอาไปทำรายงาน ส่งอาจารย์ ขอบพระคุณล้วงหน้านะค่ะ ***ขอด่วนที่สุดก่อน 17 ธันวาคมได้ไหมค่ะ***