ฉันเป็นดินเหนียวสีเดียวกับฝุ่น โอนอ่อนละมุนเมื่อคุณหมุนปั้น ไม่เคยครุ่นเครียดรังเกียจความฝัน เมื่อเธอมีฉันเธอปั้นฉันที ฉันเป็นดินร่วนในสวนคนยาก ชีวิตลำบากฝากไว้ในปฐพี เมื่อฉันอิ่มฝนแจกคนทำดี เลี้ยงพืชทั้งปีให้เขามีกิน ฉันเป็นดินทรายมากมายบนหาด ลมโชยคลื่นวาดอยู่เป็นอาจิณ ปรากฎรูปรอยไม่รู้จักสิ้น เกิดมาเป็นดินบอกเล่าเรื่องราว.
ชาวหาดวาดกวี 29 พ.ย. 2545 12:34 น. - ID 26691 
1431
1
0
29 พฤศจิกายน 2545 12:46 น. - comment id 98484
ฉันเป็นลิงเร่ร่อนอ่ะ ..กิ..กิ... ซ่อมอีกละ ยังไม่ทันได้ไปป่วนเลย ย้ายเรือนหอเหอะ มาอยู่กับเราดีป่ะ ..5555
29 พฤศจิกายน 2545 13:10 น. - comment id 98490
เห็นมีคนบอกมาอีกกระแสว่า... ดินพอกหางลิงซะแล้ว ก๊ากกกก.... ขมวดดีๆนา... อย่าให้เป็นลิงหางดินเผาดิ 55555555555 5 5 5..
29 พฤศจิกายน 2545 14:58 น. - comment id 98513
ปั้นดินให้เป็นดาว
29 พฤศจิกายน 2545 23:15 น. - comment id 98594
ท่านอาทิวา..เป็นคนบ่น รู้หรอกน่ะ ไม่เข้าใจอยู่ดี ไปพอกตอนไหนหว๋า .. ก็รับปากว่าจะเขียนนิราศ ก็เขียนแล้วนี่นา ..มันยากนะ ให้ครบร้อยน่ะ แบบมั่วสุดขีดแล้วเนี่ย ชาวหาด .
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
