หากเธอคิดถึงฉันในวันคริสต์มาส ช่วยเก็บก้อนหินสักก้อน จากลาน...มุมโปรดของเธอ ช่วยเก็บมันไว้ในซอกกระเป๋า ทุกครั้งที่เธอเดินทาง... ทุกครั้งที่เธอนั่งคุยกับคนที่รัก... เมื่อเธอยิ้ม...หัวเราะ...มีความสุข ช่วยเก็บสิ่งนั้นกลับมา พร้อมก้อนหินก้อนนั้น มอบให้ฉัน...เป็นกำนัล ในวันที่เรา พบกันอีกที.
29 พฤศจิกายน 2545 12:48 น. - comment id 98485
จริงอ่ะ ..แต่บ้านฉันไม่มีก้อนหินอ่ะ ไว้จะสกัดอิฐบล๊อคให้สักก้อน เนี่ย บ้านเป็นรูเลยนะเนี่ย ..ยอมทน ยอมทน เพื่อชาวหาด อ่ะ .. ไว้จับฉลาก กันนะ
29 พฤศจิกายน 2545 13:06 น. - comment id 98489
อ่า...จังงัง ถ้าเอามาได้แล้วเจ้าของลิงมะว่า และลิงมีความสุขดี ก้ เอามาเต้อะ ให้ชาวหาดคนเดียวสิ...ไม่อยากเสี่ยงโชค
29 พฤศจิกายน 2545 14:57 น. - comment id 98512
ก้อนหินที่ว่าเนี้ยจะเอาไว้ปาหัวคนเวลาโมโหได้ปะ
29 พฤศจิกายน 2545 20:37 น. - comment id 98569
ด้วยมิอาจอยู่ใกล้กันวันปีใหม่ จึงส่งใจมามอบให้แทนของขวัญ พร้อมขอบคุณปีเก่าให้เราได้พบกัน(ได้รักกัน) สำหรับฉันปีไหนไหนไม่ลืมคุณ... ............... บทกลอนประจำใจพุดพัดชาเขียนไว้ตั้งแต่เป็นอาจารย์สอนหนังสือและจะมอบให้กับผู้เป็นที่รักทุกดวงใจที่ใฝถึงและมิได้พบกันในวันคริสมาสและปีใหม่ค่ะ จึงมอบให้ด้วยรักนะคะ