รวงทองข้าวตั้งท้องต้องรั้งรวง เมล็ดหน่วงรวงหนักจักต้องเหนี่ยว ลู่ลมหนาวเหน็บนามากราวเกรียว รอแรงเคียวเกี่ยวตวัดและฝัดฟาง ยามนี้ข้าวโค้มอ่อนลงรอนราบ คำนับกราบแดดดลปรนเปรอสร้าง ระลึกคุณน้ำบ่ามาเจือจาง ดินก็ช่างกูลเกื้อช่วยเหลือกัน เคารพส่งส่วยพระคุณพิรุณเทพ โพสพเสพย์ฝนฝากจากสวรรค์ จนได้ธัญญาหารตระการนั้น ได้แพร่พันธุ์ภาคภูมิใจได้รวงทอง อ่อนน้อมเหมือนดังว่าจะลาล่วง ถนอมรวงทำนุราวข้าวตั้งท้อง ก็ก้านใบหลุบรกมาปกป้อง เพื่อเผ่าผองพันธุ์ข้าวเจ้าสุกงาม เมื่อนาโน้มก้มสาคารวะ สุริยะยังมิพักชักรถข้าม ตะวันยอมอ้อมข้าวราวเกรงขาม มิคุกคามอร่ามให้ระคายเคือง บัดนี้ก็คงได้แต่รอคอย จะปลดปล่อยเมล็ดพันธุ์อันหรูเหลือง ไปหล่อเลี้ยงผู้ไผทในหมู่เมือง ให้รุ่งเรืองรุดโรจน์โภชนา ยามนี้ข้าวโค้มอ่อนลงรอนราบ ข้าวยังกราบอ่อนอุกทุกทิศา แล้วมีใครใดไหมในพารา ที่บูชาเมล็ดข้าวที่เจ้ากิน (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 27 พ.ย. 2545 08:18 น. - ID 26610 
1278
4
0
27 พฤศจิกายน 2545 11:11 น. - comment id 98110
ดอกกมลคนคิดดีเพียงแค่นี้..ก็บานพราว! พุดพัดชา อรุณหวานกุหลาบบานแย้มหลังฝน ฟ้างามจนใจงอกดอกดวงฝัน ปีบหอมหอมหลอมดวงใจจนนิ่งงัน วิมานฝันสวรรค์วาดสวยบาดใจ.. ในความเงียบเรียบง่ายคล้ายรู้สึก ดื่มด่ำลึกฝึกใจให้หวามไหว นาทีทองของชีวีสี่ห้องใจ กระจ่างใสใจดวงนี้ที่พะวง.. มองใบไม้พรายตะวันขวัญก็หอม ไพรรายล้อมหลอมใจจนใหลหลง เรียวระวีที่สาดส่องตกต้องตรง บทเรียงคงตรงสอนสั่งหวังยังมี... นาฬิกาโลกโศกหรือสุขทกข์เปลี่ยนผัน มีความฝันมีดีร้ายมีหน่ายหนี มีความรักมีอกหักทุกข์บางที มีคนดีมีคนร้ายหลายกมล... ฤดูเปลี่ยนเวียนพาฤดีปรับ รุกและรับทุกเวลาฟ้าหลังฝน ทำวันนี้ดีที่สุดหยุดร้อนรน ดอกกมลคนคิดดีเพียงแค่นี้..ก็บานพราว! ให้ด้วยความคิดถึงเสมอมทั้งที่น่าจะน้อยใจก็ไม่เลย
27 พฤศจิกายน 2545 21:48 น. - comment id 98189
หอมกลิ่นโคลนกลิ่นข้าวกลิ่นสาปควาย ลมพร่างพรายท้องยามหน้าหนาว ปลุกปลอบปรุงหัวใจให้ลุกวาว สุมฟืนก่อกันหนาวที่ปลายนา
27 พฤศจิกายน 2545 22:42 น. - comment id 98201
ตอนเย็นดูละคร รอยไถ.. ตะวันอ้อมข้าวนึกภาพตาม ค่ะ
27 พฤศจิกายน 2545 23:41 น. - comment id 98223
หน้าส่วนตัว
...นั่นซิครับ...ข้าวในจานวันนี้คงไม่เหลือให้ทิ้งขว้าง...อย่างไร้คุณค่า...เหมือนเมื่อวานนี้...
เข้ามาเยือน สวัสดีครับ...
28 พฤศจิกายน 2545 15:57 น. - comment id 98307
เป็นบทกลอนที่ไพเราะและสละสลวยมากค่ะ ขอชื่นชมจากใจจริงๆ J&J ก็เป็นลูกชาวนาคนหนึ่งซึ่งห่างไกลมาจากภาพเก่าๆเดิมๆมานานหลายปี แต่ยังคงคิดถึงเช่นเดิม ความสุขใดไหนจะเท่าชีวิตที่เป็นชีวิต เป็นกำเนิดและเผ่าพันธุ์ของตนเองจริงๆ เกิดมาจากไหนแม้ไปอยู่แหล่งใด สูงส่งแค่ไหน แต่ก็ไม่มีความสุขเท่าได้กลับมาอยู่ที่เดิมที่บ้านของเรา พี่ม้าฯทำให้J&J คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่พี่น้อง ท้องนา ฟ้ากว้าง กับลมหนาวที่พัดพรูมายามค่ำคืน สุมไฟให้ความอบอุ่น นอนในกระท่อมฟางข้าว(ซุ้ม) มีไออุ่นจากพ่อแม่ ตื่นเช้ามาลงเกี่ยวข้าวแต่รุ่งสาง ช่างให้บรรยากาศที่สดใสจริงๆค่ะ ยิ่งพูดยิ่งคิดถึง คงต้องหาโอกาสกลับไปเยี่ยมบ้านให้ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับบทกลอนของพี่ม้าฯค่ะ ขอเก็บเอาไว้นะคะ
15 ธันวาคม 2545 09:21 น. - comment id 100880
ขอกลอนเกี่ยวกับดวงอาทิตย์ได้ไหมคะ ***ก่อน 17 ธันวาคม 2545 จะดีมากเลยค่ะ***
11 มกราคม 2546 15:10 น. - comment id 104273
อดีตที่ฝังใจ... คนไทยหัวใจลูกทุ่ง....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
