.....ดาษดื่นดรุณเรื่อ......................กระจะเหลือคณาชม พิศเพ่งระเวงขรม..........................ขณะชมภิรมณ์ดาว โสมส่องสนองหล้า.........................ณ นภาพระพายเย้า ส่องสาดพิลาสพราว.......................อุระเราพิเนาว์นวล ฯ .....โอ้นวลกระอวลอาย...................มิผละได้ช้มายมวล ปานดาวสกาวถ้วน.........................มิกระอวลกระแอมโอษฐ์ เอื้อนเอ่ยเฉลยถ้อย........................กวิร้อยชลอยพจน์ ปานตาลสิหวานทด........................มธุรสสบถบรรณ์ ฯ ...เรียงรจน์สโอดองค์.....................สิผจงพวงใจ หมายความพิร่ำไป.........................สละคล้ายสลวยปีย์ เพี้ยงพจนีย์เนื่อง...........................วระเปรื่องกระเดื่องคีย์ กดแป้นแสตนต์ที...........................ณ ฉะนี้มิคลาดกัน ฯ ...จันทร์เจ้าตระหง่านงาม................สิริล้ำสลวยเรื่อ ซึมซาบสลับเหลือ..........................ศศิเรื่อระรวยรอง ดาวดารดาษเดือน..........................ดรุณ์เหมือนมิมีสอง มิ่งมาตรมหรรณ์มอง.......................กระจะพ้อง ณ สองตา...ฯ
10 พฤศจิกายน 2545 13:48 น. - comment id 94712
แหะ แหะ อีกแย้วง่ะ แบบว่าแปลม่ายอ๊อก ต้องใช้พจนานุกรมเล่มไหนอะน้องหนู??? แหะ แหะ
10 พฤศจิกายน 2545 20:33 น. - comment id 94804
^J^ ........... ***เพ่งพิศ สิเนตรน้อง...ใคร่ประคอง สนองนวล ใจตรึง จิตเรรวน...กวิป่วน ธ โอษฐแย้ม ลิ้นจี่ ชมพูชาด...ฤๅจะอาจ มาเทียบแซม หอมกรุ่น คือสองแก้ม...บุปผาแย้ม ขจรไกล...ฯ
10 พฤศจิกายน 2545 21:19 น. - comment id 94826
ปู่ก๊อง ...เล่มเดียวกับพี่ชายสดายุมีอ่ะค่ะ แต่ไม่ต้องถึงขนาดมหาภารตะ นะคะ .. เอ๋..คราวนี้ไม่มีศัพท์ให้ค่ะ ให้เดากันเองค่ะ ไม่น่าจะยากนะคะ ..กิ..กิ.. คุณกฤษณะ ... อื้อ ..ต่อม่ายถูกเลย บทอัศจรรย์น้อยๆ คิดอะไรอยู่เนี่ยตอนเขียนน่ะ ..วู้ๆๆๆ ...
10 พฤศจิกายน 2545 22:22 น. - comment id 94850
โดน อิอิ
11 พฤศจิกายน 2545 09:39 น. - comment id 94952
คิก คิก ..โดนแล้วเป็นไง ดีกว่านักเรียนโดดเรียนแล้วกันน่ะ ..อ๊ะ.อ๊ะ อย่าเถียง ติดการบ้านกี่ชิ้นแล้วอ่ะ เจ้าลม ก๊ากๆๆ
11 พฤศจิกายน 2545 13:48 น. - comment id 94978
อาจารณ์ แปลมะออก ??? ?_? มืดตื๊บ
11 พฤศจิกายน 2545 20:55 น. - comment id 95083
สำหรับหว่ออ้ายหนี่ ... ดวงดาวที่รายเรียงบนท้องฟ้ามากมาย ขณะได้ชื่มชมดาว แสงจันทร์นวล ลมพัดแผ่วเบา ทำให้คิดถึงสาวคนรัก ยามที่นางได้เอียงอายต้องตาต้องใจนักเกินที่จะผละอาได้ วาจาของนางนั้นไซร้ ช่างอ่อนหวานยิ่งนัก ได้แค่เขียนความถึงนางผู้เป็นที่รัก หมายจะบรรยายเล่าความให้ประจักษ์ จันทร์เอยเจ้างามยิ่งนัก (เปรียบเทียบถึงสาวคนรัก) แม้นดวงดาวจะมีมากมาย แต่นางนั้นเปรียบดั่งจันทร์ที่มีเพียงหนึ่งเดียวในใจ เป็นการเล่าความโดยคร่าวๆ หากอรรถรส ควรจะค่อยๆหัดแปลจากโคลงนะ
11 พฤศจิกายน 2545 23:24 น. - comment id 95127
อืม.. 0_o o_0 ค่อยยังชั่ว