เกลียวคลื่นม้วนตัวหลบซบพื้นทราย เมฆน้อยลอยเรียงรายทั่วแผ่นฟ้า ดาวระยิบเปล่งแสงระยับแข่งจันทรา แสงส่องมาต้องพื้นดินถิ่นเคยนอน จากมานานท้องทะเลที่เคยรัก มีพื้นทรายให้พิงพักไม่ต่างหมอน มีท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไว้หนุนนอน ลมพัดเย็นคลายทุกร้อนพักผ่อนใจ บทกลอนไทย
7 พฤศจิกายน 2545 18:18 น. - comment id 94219
^**^ ^**^ ^**^...นี่หล่ะน๊า..คือคุณค่าของทะเล..^**^ ..............สัมผัสได้เลย............. ^**^...............^___^....................^**^
8 พฤศจิกายน 2545 07:34 น. - comment id 94304
อ่านแล้วรู้สึกดีจัง
8 พฤศจิกายน 2545 12:38 น. - comment id 94362
ภาพสวยกลอนเพราะ ได้กลิ่นทะเลมาแต่ไกล อิอิ