บันทึก...2

ปลายฝัน กัญญาราม

    สองข้างทางระหว่างผ่านลานทุ่งกว้าง
ยังรกร้างรุงรังกำบังหญ้า
ตัดกับสีครามทองผ่องอ่อนฟ้า
ไอหมอกลาโรยลับกับปลายใบ
    อารมณ์ค่อยปล่อยวางอย่างสุขุม
ไออ่อนนุ่มนานาพาผ่องใส
ความหม่นหมองมึนมัวตามหัวใจ
ห่างหายได้ด้วยนี้ดีเพียงไร
    พอยานเทียบเลียบข้างทางเส้นน้อย
นิสิตค่อยกรูกราวสาวเท้าไว้
หนุ่มสาวเรียงแถวลงตรงบันได
จนหมดใครใคร่ลงยานจงลา
    อยู่ตรงที่หน้าบ้านใหญ่รายล้อมด้วย
พันธ์ไม้สวยสรรสร้างช่างสรรหา
ดอกช่องามตามประดับติดประดา
ห้อยระย้าเย้ายวนชวนให้มอง
    ตามโคนไม้ใต้ต้นคนยืนนิ่ง
รูปั้นพิงอิงซบข้างทางทั้งสอง
หอยทากไต่ก่ายเกาะขอจับจอง
เป็นเจ้าของปองอาศัยได้พักพิง
    ตะไคร้น้ำพร่ำบอกบ่มเวลา
ข้ามผ่านมาชั่วตาปีนี้นานยิ่ง
ตากฝนพรมชมลมหนาวทุกสรรพ์สิ่ง
ไม่ประวิงนิ่งเฉยมิเคยกลัว
      				
comments powered by Disqus
  • 11

    26 ตุลาคม 2545 18:59 น. - comment id 91381

    มาอ่านต่อน่ะครับ
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    26 ตุลาคม 2545 20:39 น. - comment id 91410

    มาไม่ทัน 11 อีกและ  แพ้จนได้
        แต่งเยี่ยมมากเลยค่ะ
  • พรระวี

    27 ตุลาคม 2545 13:10 น. - comment id 91533

    ครับหลับตาเห็นภาพเลยครับ
  • ปลายฝัน กัญญาราม

    27 ตุลาคม 2545 18:53 น. - comment id 91620

    ขอบคุณนะค่ะที่มาให้กำลังใจกัน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน