กระไรหว่าน่าฝนบ่นแล้งน้ำ หลับตาพร่ำพูดเพ้อละเมอหลง เดี๋ยวนี้ฝนบนฟ้าไหลบ่าลง ทั่วแดนดงพงไพรได้ร่มเย็น บึงที่เคยระเหยแห้งเพราะแล้งน้ำ ก็ชุ่มฉ่ำลำธารสำราญเห็น เย็นกายาพาใจคลายลำเค็ญ ฝนกระเซ็นเป็นฝอยพลอยชื่นทรวง เหล่าชาวนา พากัน หมั่นหว่านไถ ทำเทือกไร่ ไขน้ำ ตามคลองหลวง ก่อทำนบ ทบฝาย ไว้ตักตวง- ธารจากห้วง สรวงสรรค์ ชั้นเมืองแมน ใครอยากให้ สายนที มีเต็มฝั่ง ก็ต้องตั้ง กำลังจิต คิดหวงแหน พิทักษ์ป่า พฤกษาไว้ ให้ทั่วแดน คงคู่แคว้น แผ่นเขต ประเทศไทย