La lune trop blême Pose un diadème Sur tes cheveux roux La lune trop rousse De gloire éclabousse Ton jupon plein trous La lune trop pâle Caresse lopale De tes yeux blasés Princesse de la rue Soit la bienvenue Dans mon coeur blessé The stairways up to la butte Can make the wretched sigh While windmill wings Of the moulin Shelter you and I Petite mandigotte Je sens ta menotte Qui cherche ma main Je sens ta poitrine Et ta taille fine Joublie mon chagrin Je sens sur tes lèvres Une odeur de fièvre De gosse mal nourrie Et sous ta caresse Je sens une ivresse Qui manéantit The stairways up to la butte Can make the wretched sigh While windmill wings Of the moulin Shelter you and I Mais voilà quil flotte La lune quil flotte La princesse aussi La la la la la La la la la la Mon rêve évanoui Les escaliers de la butte Sont durs aux miséreux Les ailes des moulins Protègent les amoureux Par Jean Renoir โอ้จันทร์จ๋า จันทร์เจ้า ใยเศร้าส้อย จันทร์ดวงน้อย กับรอยแผล แลสับสน สงสารจันทร์ ดูจันทร์เจ้า ราววกวน มงกุฎหม่น บนสีซีด กรีดจันทร์ทอง จันทร์สีหม่น ปนเศร้า ดูเจ้าเหนื่อย ใจฉันเนือย สงสารจันทร์ ฝันหม่นหมอง กระโปรงเจ้า เว้าแหว่ง แสงซีดรอน ใครมากร้อน กร่อนรัก ของจันทร์จวง จันทร์สีซีด กรีดแสงกร้าว ราวมุกดา กับแววตา ระอาอิด ตะขิดขวง เจ้าหญิงน้อย ณ ถนน บนจันทร์รวง อยู่กลางทรวง ดวงใจฉัน เสมอมา โอ้เจ้าหญิง แห่งจันทรา น่าสงสาร เธอซมซาน รานร่ำใจ ให้โหยหา แต่ใจฉัน เฝ้ารักเธอ หญิงจันทรา หญิงจันทร์จ๋า จอมใจ ของใครกัน หญิงจันทร์เจ้า มือคู่น้อย ที่คอยรัก ฉันประจักษ์ จับรักไว้ ให้คงมั่น สองมือน้อย สิบนิ้วเรียง เพรียงสัมพันธ์ คู่ใจฉัน กับสองมือ ที่เฝ้ารอ ไออกอุ่น กรุ่นกลิ่นรัก สลักจิต เพียงชีวิต ใกล้ชิดร่าง เอวบางหนอ ฝีปากสาว ปนเศร้า เฝ้าเคลียคลอ ฉันเฝ้ารอ ขอจูมพิต ปลอบสักครา สงสารจันทร์ จันทร์เจ้า ใจร้าวราน เศร้าสิปาน ว่าพิษไข้ กล้ำกรายหนา ทันใดนั้น ใจฉัน ต้องเปิดตา ตื่นผวา ท้ารับ ความเป็นจริง โอ้ใจฉัน ฝันไป ไรหรือเล่า ก็ตัวเรา มันหมาวัด อาจเอื้อมหญิง ทั้งเช้าเย็น พระท่านทาน ของเหลือทิ้ง ริรักวิ่ง ดื้อรั้น หาจันทร์จวง โน่นลิบลิบ กระพริบจันทร์ สิพลันจาก ฟ้ากระชาก จวงใจ ไปแดนสรวง โอ้เจ้าหญิง แห่งดวงจันทร์ ฉันโดนลวง อยู่ในห้วง ของความฝัน กับความจริง บันได้จะไต่เต้าไปหาเธอช่างหนักหนาสาหัส และเจ็บปวด ทุกสิ่งที่เราต่างกัน ได้กีดกั้นความรัก ของฉัน ที่ฝันจะมีให้เธอ ฉันจึงไม่มีวันจะรักเธอได้เลย แปลมาจากเพลงฝรั่งเศส sound track ของ moulin rouge เนื้อหา บางอย่างอาจจะไม่ได้ตรงตัว ตามความหมายทุกคำ เนื่องจากต้องตีความเปลี่ยนคติแบบฝรั่งเศส มาเป็นแบบไทย ๆ จึงทำให้คำบางคำ คลาดเคลื่อนไปบ้าง เช่น ในเพลงใช้ความเปรียบ ว่า มูลดินที่ริมกังหัน ไปหลงรัก พระจันทร์เข้าให้ แต่คนไทยไม่พูดแบบนี้ คติไทย มีอยู่สองแบบ คือ กระต่ายหมายจันทร์ แล้วก็ดอกฟ้ากับหมาวัด ผมจึงใคร่ขออนุญาตใช้ หมาวัด กับดวงจันทร์ เนื่องจากว่า อยากให้สัมพันธ์กับปริบทของภาษาต้นฉบับให้มากที่สุด อย่างไรก็ตาม ผมยังยินดิรับฟังความคิดเห็น ตำหนิติเตียนจากท่านผู้รู้ทั้งหลายครับ ขออนุญาตโพสต์ไว้ด้วยความถ่อมตัว
9 ตุลาคม 2545 00:05 น. - comment id 85271
สัมผัสผิด ค่อนข้างเยอะ ขออภัยจริง ๆ รีบพิมพ์ไปหน่อย อยากแก้ แต่ก็แก้ไม่ได้ จนด้วยเกล้า
9 ตุลาคม 2545 00:16 น. - comment id 85278
ลอกอินก่อนแล้วไปที่หน้าส่วนตัวนะคะ ที่หลังบทกลอนจะมีเครื่องหมาย > คลิ๊ก ตรงนี้และเข้าไปแก้ไขกลอนได้เลยค่ะ เชษฐภัทร
9 ตุลาคม 2545 09:58 น. - comment id 85369
อืม เพราะดี อยากแต่งได้แบบนี้มั่ง
9 ตุลาคม 2545 10:08 น. - comment id 85375
แสนเหนื่อยอ่อนตอนแข่งแรงรังสี รัศมีที่ฉายชะม้ายถึง อาจอ่อนแสงแรงโรยระโหยตรึง- ตราจิตซึ่งขึงใจให้ตรมตรอม พโยมเยือนเบือนบังครั้งคราวคืน ฝนดาษดื่นยืนหนาวคราวถนอม อีกลมล่องต้องใจให้ยินยอม คงโอบห้อมกล่อมทรวงในห้วงตรม
9 ตุลาคม 2545 14:14 น. - comment id 85450
อย่างน้อยหมาวัดก็มีความสุขนะครับ อิ อิ
9 ตุลาคม 2545 19:59 น. - comment id 85622
โอ้...หนุ่มอักษร คุณช่างเขียนกลอนได้ไพเราะเพราะพริ้งอะไร เช่น นี้ *..จากใจไคริ..*
9 ตุลาคม 2545 20:33 น. - comment id 85642
เซลาวี...