สายรุ้ง

น้ำแข็ง


       มองดวงดาวระยิบยับจับบนฟ้า
เม็ดทรายล้าปล่าวเปลี่ยวหลงเกลียวคลื่น
ดวงจันทร์เหงาเดียวดายยามค่ำคืน
สายน้ำเชือนรินไหลไม่กลับมา
                  *****
       มองตะวันเรืองรองปลายขอบฟ้า
ทางข้างหน้าแสนยาวเกินใฝ่ฝัน
นกไร้ถิ่นบินเรียงเคียงคู่กัน
คืนและวันเก่าก่อนไม่ย้อนคืน
                  *****
       ทะเลสาดซัดเซาะรอนหินผา
สายฝนพากระหน่ำเย็นให้เหน็บหนาว
สายลมพัดปุยเมฆหม่นปนสีเทา
รุ้งทอดยาวเชื่อมความเหงาไว้ใกล้กัน
                  *****				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    3 กันยายน 2545 11:38 น. - comment id 72677

    คิดถึง น้ำแข็งนะ...หายไปนานจัง...เป็งห่วง
  • windsaint

    3 กันยายน 2545 14:25 น. - comment id 72701

    สายรุ้งซ๊วยสวย
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    3 กันยายน 2545 18:12 น. - comment id 72752

    คิดถุงน้ำแข็งจังเลยจ้า
  • นักเดินทาง(Skeczys)

    3 กันยายน 2545 19:25 น. - comment id 72768

    มิ้วๆ ชอบจังค่ะ
  • monki

    3 กันยายน 2545 21:14 น. - comment id 72822

    เพราะจังค่ะ เค้าชอบบทนี้อ่ะ เหงาๆ และเศร้าๆ ดี
    
    มองตะวันเรืองรองปลายขอบฟ้า
    ทางข้างหน้าแสนยาวเกินใฝ่ฝัน
    นกไร้ถิ่นบินเรียงเคียงคู่กัน
    คืนและวันเก่าก่อนไม่ย้อนคืน
    
  • ภพ

    17 เมษายน 2546 18:44 น. - comment id 127474

    เพราะจังครับ ปนเหงานิดๆด้วย....^-^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน