มองดวงดาวระยิบยับจับบนฟ้า เม็ดทรายล้าปล่าวเปลี่ยวหลงเกลียวคลื่น ดวงจันทร์เหงาเดียวดายยามค่ำคืน สายน้ำเชือนรินไหลไม่กลับมา ***** มองตะวันเรืองรองปลายขอบฟ้า ทางข้างหน้าแสนยาวเกินใฝ่ฝัน นกไร้ถิ่นบินเรียงเคียงคู่กัน คืนและวันเก่าก่อนไม่ย้อนคืน ***** ทะเลสาดซัดเซาะรอนหินผา สายฝนพากระหน่ำเย็นให้เหน็บหนาว สายลมพัดปุยเมฆหม่นปนสีเทา รุ้งทอดยาวเชื่อมความเหงาไว้ใกล้กัน *****
3 กันยายน 2545 11:38 น. - comment id 72677
คิดถึง น้ำแข็งนะ...หายไปนานจัง...เป็งห่วง
3 กันยายน 2545 14:25 น. - comment id 72701
สายรุ้งซ๊วยสวย
3 กันยายน 2545 18:12 น. - comment id 72752
คิดถุงน้ำแข็งจังเลยจ้า
3 กันยายน 2545 19:25 น. - comment id 72768
มิ้วๆ ชอบจังค่ะ
3 กันยายน 2545 21:14 น. - comment id 72822
เพราะจังค่ะ เค้าชอบบทนี้อ่ะ เหงาๆ และเศร้าๆ ดี มองตะวันเรืองรองปลายขอบฟ้า ทางข้างหน้าแสนยาวเกินใฝ่ฝัน นกไร้ถิ่นบินเรียงเคียงคู่กัน คืนและวันเก่าก่อนไม่ย้อนคืน
17 เมษายน 2546 18:44 น. - comment id 127474
เพราะจังครับ ปนเหงานิดๆด้วย....^-^