ขณะที่ฟ้าสดใส..ไยใจฉันหมอง ขณะที่อาทิตย์เรืองรอง..ไยฉันตรอมตรม .......................................... ขณะที่สายฝนพรำ..กลับทำให้ฉันเศร้า สายหมอกที่เหน็บหนาว..ไม่มีเราอีกต่อไป ............................................ นกจ๋าเจ้ามีคู่..ข้าไร้ผู้อยู่เคียงข้าง เม็ดทรายตามรายทาง..อยากบอกว่า..... ข้าอ้างว้างเหลือเกิน.....
2 กันยายน 2545 18:16 น. - comment id 72432
อ่านแล้วเหงาจัง วังเวง เวิ้งว้าง
2 กันยายน 2545 19:29 น. - comment id 72456
สายหมอกที่เหน็บหนาว รอวันสาวเจ้าสดใส คิดถึงสิ่งแปลกใหม่ อย่าปล่อยใจให้เศร้าตรม.. อ่านแล้วเศร้าจัง..เป็นกำลังใจให้ค่ะ..^-^
2 กันยายน 2545 22:36 น. - comment id 72545
อ่านแล้วเศ้ราจัง
3 กันยายน 2545 12:12 น. - comment id 72690
คนเราเวลาเศร้ามองอะไรก็เศร้าเนอะ..