เสียงไก่แก้วแว่วหวานขับขานเช้า น้ำค้างพราวพรายพรมห่มผืนหญ้า เย็นยะเยือกหวามไหวในอุรา รับทิวาวันใหม่ชื่นใจชนม์ สายหมอกโปรยโรยไล้ทิวไม้ลู่ ดาวฤกษ์หรู่แสงจางค้างเวหน ดอกไม้ป่ากรุ่นกลิ่นหอมย้อมกมล ผ่านตำบลทุ่งนาสู่ฟ้าไกล เพลงชาวนาแผ่วผ่านจากบ้านทุ่ง ล้วนแต่มุ่งทำงานคราดหว่านไถ ไม่เคยทุกข์ไม่เคยท้อต่อสิ่งใด มวลเภทภัยมิกล้ำกราย ณ ปลายนา สายลมอ่อนโชยมาจากนาข้าว กลิ่นสาบสาวจรุงอวลจากนวลหน้า ประกายวิบแจ่มใสจากไรตา โอ้..บ้านนาเปรียบปานวิมานแมน.
18 สิงหาคม 2545 21:41 น. - comment id 68265
ไพเราะมากค่ะ พรระวีค่ะ ธรรมชาติ บริสุทธิ์ค่ะ ได้สัมผัสแล้วมีแต่ความรู้สึกดีค่ะ ประเทศไทย มีชาวนา เป็นกระดูกสันหลังของชาติค่ะ บ้านนา แม้จะไม่ ศิวิไลซ์ แต่ จิตใจของคนชนบท ล้วนแต่มีน้ำใจ บริสุทธิ์ จริงใจ ค่ะ บรรยากาศท้องทุ่งช่างสวยงาม และ อบอุ่น เมื่อ บุษ ได้ไปสัมผัส ค่ะ
18 สิงหาคม 2545 22:53 น. - comment id 68285
เพราะจับใจเลยค่ะ...พรระวี...ใช้ภาษาได้อย่างสวยงามจริงๆ
19 สิงหาคม 2545 05:40 น. - comment id 68357
ขอบคุณมิตรทั้งสองท่าน ให้ความอบอุ่นเสมอมา
19 สิงหาคม 2545 08:51 น. - comment id 68375
สุดยอดนักกลอนที่ใช้ภาษาสวยงามและมีสาระ ชื่นใจทุกครั้งที่ได้อ่าน รักผู้ชายหัวใจใสซื่อบริสุทธิ์และมีชีวิตติดดินงามเรียบง่าย..มีหัวใจมั่นคงและใช้ชีวิตเป็น รักคุณอยู่ในใจ..เสมอนานมา..และซึ้งค่าในความดี..นานเนานิรันดร์
19 สิงหาคม 2545 19:33 น. - comment id 68468
อ่านร้อยกรองอันไพเราะเสนาะหู เปรียบนั่งดูบ้านนาพร้อมป่าเขา ธรรมชาติมอบไว้ให้กับเรา ชนม์ทุกเหล่าดื่มด่ำตามศรัทธา
19 สิงหาคม 2545 20:35 น. - comment id 68479
ขอบพระคุณ สาวบ้านนา ด้วยดวงใจ ขอบคุณเอ็ม มิตรผู้น่ารักไม่เสื่อมคลาย
22 สิงหาคม 2545 19:04 น. - comment id 69210
เพราะจังค่ะพี่พรระวี หากกลับบ้านนา.............ซื้อผ้าตาตาฝากน้องบ้างเน้อ.............
25 สิงหาคม 2545 21:08 น. - comment id 70186
ไม่มีใครรักผม ขนาดพัดลมยังส่ายหน้าเลย (สำนวนน้องพลับน่ะ)